[go: nahoru, domu]

Dionizy, imię świeckie Pietr Nikołajewicz Porubaj (ur. 1 października 1975 w Riazaniu) – rosyjski biskup prawosławny.

Dionizy
Pietr Porubaj
Metropolita omski i tawriczeski
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

1 października 1975
Riazań

Metropolita omski i tawriczeski
Okres sprawowania

od 2023

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska miejska

Śluby zakonne

28 sierpnia 2000

Diakonat

27 marca 1999

Prezbiterat

2006

Nominacja biskupia

5 października 2011

Chirotonia biskupia

27 listopada 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 listopada 2011

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Narodzenia Matki Bożej

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Paweł (Ponomariow), Józef (Makiedonow), Sergiusz (Czaszyn), Sawa (Wołkow), Ignacy (Dieputatow)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z rodziny urzędniczej. Ukończył szkołę średnią nr 5 w Riazaniu, po czym podjął studia na państwowym uniwersytecie pedagogicznym im. Jesienina w Riazaniu. Jako student V roku podjął pracę nauczyciela historii w szkole średniej nr 7 w Riazaniu. W 1997 ukończył studia, uzyskując prawo wykonywania zawodu nauczyciela historii i języka angielskiego. Od września 1998 żył w monasterze św. Jana Teologa w Poszczupowie. Był hipodiakonem biskupa szackiego Józefa, wikariusza eparchii riazańskiej, w latach 1998–2001 zaocznie uczył się w szkole duchownej w Riazaniu. 27 marca 1999 biskup Józef wyświęcił go na diakona[1].

28 sierpnia 2000 przełożony monasteru św. Jana Teologa, archimandryta Abel, przyjął od niego wieczyste śluby mnisze z imieniem Dionizy na cześć św. Dionizego Areopagity. W latach 2002–2009 był studentem zaocznym Moskiewskiej Akademii Duchownej. Od 2006 był dziekanem monasteru św. Jana Teologa. W tym samym roku arcybiskup riazański i kasimowski Paweł wyświęcił go na hieromnicha. W 2007 został przełożonym monasteru w Poszczupowie. W 2009 otrzymał godność igumena[1].

Od 2004 wykłada teologię na wydziale filologii rosyjskiej i kultury narodowej uniwersytetu w Riazaniu, od 2006 także historię Kościoła w seminarium duchownym w Riazaniu[1].

5 października 2011 otrzymał nominację na biskupa kasimowskiego i sasowskiego, pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii. W związku z tym otrzymał godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia miała miejsce w soborze Narodzenia Matki Bożej w kompleksie monasteru Poczęcia św. Anny w Moskwie, z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, riazańskiego i kasimowskiego Pawła, biskupów iwanowo-wozniesieńskiego i kineszemskiego Józefa, sołniecznogorskiego Sergiusza, woskriesienskiego Sawy, szachtyńskiego i millerowskiego Ignacego[2].

14 lipca 2018 r., postanowieniem Świętego Synodu przeniesiony do eparchii jekaterinodarskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa Tuapse[3]. W tym samym roku został przeniesiony powtórnie, tym razem do eparchii moskiewskiej, gdzie został biskupem pomocniczym z tytułem biskupa woskriesieńskiego[4]. 16 lipca 2019 r. mianowany pierwszym wikariuszem patriarchy Moskwy i całej Rusi[5] i kanclerzem Patriarchatu Moskiewskiego[6], co oznaczało również członkostwo w Świętym Synodzie z urzędu[1]. Do jego obowiązków należało kierowanie wikariatem centralnym eparchii moskiewskiej miejskiej, był także namiestnikiem Monasteru Nowospasskiego i przewodniczącym cerkiewnej komisji dyscyplinarnej[7].

20 listopada 2019 r. otrzymał godność metropolity[8].

W 2023 r. Święty Synod przeniósł go na katedrę omską i tawriczeską, odwołując go również z pozostałych zajmowanych funkcji[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Дионисий, митрополит Воскресенский, управляющий делами Московской Патриархии (Порубай Петр Николаевич) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-10-11] (ros.).
  2. Предстоятель Русской Церкви совершил Божественную литургию в Зачатьевском монастыре и возглавил хиротонию архимандрита Дионисия (Порубая) во епископа Касимовского и Сасовского
  3. Назначены викарные епископы в город Москву и Екатеринодарскую епархию. patriarchia.ru, 14 lipca 2018. [dostęp 2018-07-15]. (ros.).
  4. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2018 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-12-29] (ros.).
  5. Назначен первый викарий Патриарха Московского и всея Руси. patriarchia.ru, 19 lipca 2019. [dostęp 2019-07-20]. (ros.).
  6. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 29 октября 2019 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-08-25] (ros.).
  7. a b ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 11 октября 2023 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-10-11] (ros.).
  8. В день своего рождения Святейший Патриарх Кирилл совершил Божественную литургию в Храме Христа Спасителя. patriarchia.ru, 20 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21]. (ros.).