Witalis
imię męskie
Witalis – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „życiowy, zdolny do życia” (vitalis) i wyrażało życzenie rodziców, żeby dziecko się dobrze chowało[1]. Patronem imienia jest m.in. św. Witalis, męczennik, zm. ok. 300[1].
Żeńska forma: Witalia.
Witalis imieniny obchodzi:
- 11 stycznia, jako wspomnienie św. Witalisa z Gazy[1]
- 9 marca, jako wspomnienie św. Witalisa z Castronuovo[1]
- 28 kwietnia, jako wspomnienie św. Witalisa i Ursycyna[1]
- 20 października, jako wspomnienie św. Witalisa z Salzburga[1][2][3]
- 4 listopada, jako wspomnienie św. Witalisa i Agrykoli[1].
Imię pozostaje imieniem rzadkim[4][2]. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 345 mężczyzn o imieniu Witalis nadanym jako imię pierwsze[5] oraz 187 mężczyzn noszące imię Witalis jako imię drugie[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Witalis. Deon.pl. [dostęp 2016-01-19].
- ↑ a b Bubak 1993 ↓, s. 319.
- ↑ Grzenia 2008 ↓, s. 328.
- ↑ Fros i Sowa 1982 ↓, s. 532.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-28], Witalis - imię pierwsze.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-28], Witalis - imię drugie.
- ↑ Janowowa i in. 1991 ↓, s. 206.
Bibliografia
edytuj- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 319. ISBN 83-04-03860-9.
- Objaśnienia imion oraz sylwetki świętych. W: Henryk Fros, Franciszek Sowa: Twoje imię : Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny. Wyd. 2. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1982, s. 430–431, kol. prawa.
- Słownik imion. W: Jan Grzenia: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 328. ISBN 978-83-01-15644-2.
- Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 281, kol. prawa. ISBN 83-04-03123-X.