[go: nahoru, domu]

Gertrud Scholtz-Klink: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
K9re11 (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Działalność polityczna i życie osobiste
Linia 9:
 
=== Działalność polityczna i życie osobiste ===
Wraz z mężem, wieloletnim sympatykiem nazistów, wstąpiła do [[NSDAP]] 1 marca 1930 (ostatecznie data wstąpienia pozostaje niejasna, jako że w legitymacji z niewiadomych powodów data ta została zastąpiona dniem 1 września 1929 roku<ref>Kompisch, Kathrin: ''Täterinnen. Die Frauen im Nationalsozialismus'', s. 53.</ref>, w źródłach spotyka się także datę 1928). Wkrótce mianowana została kierowniczką partyjnej organizacji kobiecej w Badenii. W tym samym roku jej mąż, mianowany w międzyczasie kierownikiem okręgu partyjnego NSDAP, zmarł na [[zawał serca]] podczas wiecu [[Sturmabteilung|SA]].
 
Zadanie scalenia organizacji kobiecych w Badenii polecił jej Robert Wagner. Dokonała tego w 1930 roku łącząc lokalne narodowosocjalistyczne grupy kobiet w 14 tzw. "komórek okręgowych" (niem. "Gauzellen"). W tym samym roku została "Gauleiterin" Niemieckiego Zakonu Kobiet (DFO, Deutscher Frauenorden), zaś po jego likwidacji była "Gaufrauenschaftsleiterin" w Narodowosocjalistycznym Związku Kobiet (NSF). Następnie przejęła kierowanie NSF w [[Hesja|Hesji]] i scaliła ów oddział z badeńskim. Pracę wykonywała w [[Karlsruhe]].
Linia 15:
W sierpniu 1932 roku Gertrud Klink poślubiła lekarza wiejskiego dra Günthera Scholtza. Do nowego małżeństwa wniósł on sześcioro dzieci. Dodatkowo już wspólnie para doczekała się dwójki dzieci, z których jedno zmarło. Familia Scholtz-Klink uchodziła za pokazową narodowosocjalistyczną dużą rodzinę.
 
Po dojściu nazistów do władzy w 1933 została referentką do spraw organizacji kobiecych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Na stanowisku tym przyczyniła się w znacznym stopniu do likwidacji wszystkich, z wyjątkiem narodowosocjalistycznych, organizacji kobiecych. 24 lutego 1934 objęła funkcję "Reichsfrauenführerin" ("Przywódczyni Kobiet Rzeszy") w Narodowosocjalistycznym Związku Kobiet. Tym samym przewodziła Niemieckiej Służbie Pracy Kobiet (DFAD), NSFNS-Frauenschaft oraz Niemieckim Dziełem Kobiet (niem. ''DeutscherDeutsches FrauenWerkFrauenwerk'', DFW). Obok tego awansowała na zastępczynię Hilgenfeldta przy Najwyższym Kierownictwie Organizacji Partyjnej.
 
Stała również na czele ''Frauenwerk'' (Federacyjnej Organizacji Kobiet) i Związku Kobiecego przy Czerwonym Krzyżu. W lipcu 1934 [[Deutsche Arbeitsfront|Niemiecki Front Pracy]] mianował ją swym szefem do spraw kobiet. Została również przywódczynią [[Reichsarbeitsdienst|Kobiecej Służby Pracy]].
 
Od 1936 przybywało jej problemów podczas działalności pozyskiwania kobiet do ruchu narodowosocjalistycznego, mnożyły się także spory z przełożonymi. W 1938 rozeszła się z mężem, a w 1940 poślubiła swojego trzeciego męża, SS-Oberguppenführera [[August Heissmeyer|Augusta Heissmeyera]], który wniósł do nowej rodziny sześcioro dzieci z pierwszego małżeństwa. W czasie wojny coraz bardziej traciła zakres swojej władzy, którą zyskiwali m.in. gauleiterzy, dodatkowo nie była uwzględniana przy podejmowaniu decyzji w/s kobiet. Jednakże do końca pozostawała wierna [[nazizm]]owi, ciesząc się również uznaniem Hitlera.
 
=== Okres powojenny ===