Gertrud Scholtz-Klink: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Okres powojenny: Dżisas, broni się się czegoś, a nie coś. |
||
Linia 40:
Po wojnie przez niemal trzy lata ukrywała się wraz z mężem pod fałszywym nazwiskiem jako Maria Stuckenbrock w [[Okupacja aliancka Niemiec|amerykańskiej strefie okupacyjnej]] – u zaprzyjaźnionej księżnej [[Paulina Olga Wirtemberska|Pauliny Wirtemberskiej]] w jej posiadłościach niedaleko Tybingi. W lutym 1948 została zdemaskowana i aresztowana, a 18 listopada tego roku skazana przez Francuski Trybunał Wojskowy na osiemnaście miesięcy więzienia. W listopadzie 1949 sąd denazyfikacyjny w [[Tybinga|Tybindze]] umieścił ją na liście „głównych winnych” jako niezłomną orędowniczkę ideologii nazistowskiej, jednak sędziowie jej działalność jako przywódczyni Kobiet Rzeszy uznali za politycznie bez znaczenia i wymierzyli karę 16 miesięcy więzienia, którą skazana już wcześniej odbyła. Jednocześnie została uniewinniona z zarzutów zbrodni wojennych. Polityczna Komisja Oczyszczenia RFN zabroniła jej wszelkiej działalności politycznej i zakazała pracy zawodowej.
Po wyjściu na wolność nie ujawniała się publicznie. Jednak w 1974 w sporze z ówczesną minister ds. rodziny [[Elisabeth Schwarzhaupt]] stanęła jednoznacznie w obronie polityki nazistowskiej ds. kobiet. Natomiast w 1978 w odpowiedzi na krytyczny artykuł, poświęcony jej roli w czasach nazistowskich, napisała książkę pt. „Die Frau im Dritten Reich” (pol. „Kobieta w Trzeciej Rzeszy”), zawierającą przemówienia i publikacje z okresu swojej świetności. W książce tej broniła
== Poglądy ==
| |||