Paulo Coelho
pisarz brazylijski
Paulo Coelho (ur. 1947) – brazylijski pisarz i poeta.
Paulo Coelho (2007)
Cytaty z utworów
Alchemik (1988)
(port. O alquimista; tłum. Barbara Stępień i Andrzej Kowalski)
- Człowiek żyje dla swojej przyszłości.
- Zobacz też: człowiek, przyszłość
- Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości.
- Zobacz też: kochanie
- Jest tylko jeden sposób nauki. Poprzez działanie.
- Zobacz też: nauka
Alef
(port. O Aleph; tłum. Zofia Stanisławska)
- Miałem wrażenie, że jesteście dwiema nutami jednej symfonii, a wasze łzy się zlewają pomimo dzielącej was odległości.
- Mogłem powiedzieć dziewczynie, która zadała pierwsze pytanie, że właśnie była świadkiem jednego ze znaków. Znaków, które potwierdzają, że znalazłem się w odpowiednim miejscu i czasie. Nadal jednak nie rozumiałem, jaka siła mnie tam przywiodła.
Brida (1990)
(tłum. Grażyna Misiorowska)
- Bo wszystkie ludzkie uczucia stają się malutkie, gdy się na nie patrzy z dystansu.
- Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją drogą.
- Była pewna, że jeśli podejmie ryzyko, przeżyje miłość, jakiej nigdy nie doświadczyła.
Być jak płynąca rzeka (2006)
(port. Ser como el río que fluye. Relatos (1998–2005); tłum. Zofia Stanisławska-Kocińska)
- Czasem zło przychodzi pod maską dobra, lecz jego prawdziwym celem jest szerzenie zniszczenia.
- (…) do raju pójdą tylko ci, którzy rozpoznają swoje odbicie w studni i przestaną bać się samych siebie.
- Pamiętaj że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz.
- Praca jest darem, kiedy pomaga zrozumieć, co robimy, ale może być przekleństwem, kiedy staje się ucieczką przed pytaniem o sens życia.
Całkowita samotność
- Być może lepiej dla nich, że dotrą do granic i zrozumieją jak ważne jest, aby się odważyć, by rozmawiać z nieznajomymi, by nauczyć się gdzie można spotkać ludzi, aby unikać wracania do domu z zamiarem oglądania telewizji lub czytania książki – jeżeli tak nie zrobią, przestaną dostrzegać jakie życie ma znaczenie, samotność stanie się wadą, a długa droga powrotna do obcowania z innymi ludźmi nie zostanie nigdy odnaleziona.
- Każdy z nas chce się zaangażować, chce mieć przy swoim boku osobę, która będzie towarzyszyła mu w podziwianiu piękna Genewy, dyskutowała o życiu lub nawet jadła razem z nami kanapkę. Lepiej zjeść tylko pół kanapki, niż całą, nie mając w pobliżu kogoś, z kim można się czymkolwiek podzielić.
- Wszystko się psuje, a to, co się nie psuje, jest bezużyteczne.
Czarownica z Portobello (2007)
(port. A bruxa de Portobello, tłum. Michał Lipszyc)
- Aby zapomnieć o zasadach, należy je znać i szanować.
- Zobacz też: zasady
- Czasami miłość wiedzie w otchłań nas samych, a co gorsza ludzi, których kochamy.
- Zobacz też: miłość
Demon i panna Prym (2000)
(port. O demônio e a srta. Prym; tłum. Barbara Stępień i Grażyna Misiorowska)
- Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.
- Zobacz też: doskonałość, nuda
Jedenaście minut (2003)
(port. Onze minutos; tłum. Barbara Stępień i Marek Janczur)
- Ani czas, ani mądrość nie zmieniają człowieka – bo odmienić istotę ludzką zdolna jest wyłącznie miłość.
- Miłość kojarzy się bardziej z nieobecnością niż obecnością ukochanej osoby.
- Zobacz też: osoba
- Zanim umrę, chcę walczyć o życie. Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechcę.
Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam (1994)
(port. Na margem do rio Piedra eu sentei e chorei; tłum. Barbara Stępień i Andrzej Kowalski)
- Jednym z wizerunków Boga jest właśnie oblicze kobiety.
- Zobacz też: kobieta
- Jedynie człowiek szczęśliwy może promieniować szczęściem wokół.
- Zobacz też: szczęście
Piąta góra (1996)
(port. O monte cinco; tłum. Barbara Stępień i Grażyna Misiorowska)
- Bóg czasem bywa bardzo surowy, ale nigdy ponad to, co człowiek może znieść.
- Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość. Każdemu etapowi życia Pan przypisał właściwe mu niepokoje.
- Człowiek musi przejść przez różne etapy, zanim wypełni swe przeznaczenie.
- Zobacz też: przeznaczenie
Pielgrzym (1987)
(port. O Diário de Um Mago; tłum. Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak)
- Czas nie zawsze przemija w jednakowym rytmie. To my decydujemy o rytmie czasu.
- Nie trzeba wspinać się na szczyt góry tylko po to, żeby się dowiedzieć, czy jest wysoka.
- Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.
- Droga wiedzy stoi otworem przed wszystkimi ludźmi, przed każdym zwykłym człowiekiem.
- Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych rozmów.
- Zobacz też: cisza
Podręcznik wojownika światła (1997)
(port. O manual do guerreiro da luz; tłum. Barbara Stępień)
- Wojownik skupia się na maleńkich cudach codzienności.
Jeśli potrafi w nich dojrzeć to, co piękne, znaczy to, że i on nosi w sobie piękno, bowiem świat jest zwierciadłem, w którym odbija się twarz każdego człowieka.
- Wojownika światła nie trzeba prosić, żeby dawał.
Wiedząc to, niektórzy mówią: „Ten, kto potrzebuje, powinien się o to upomnieć”.
Wojownik światła wie, że wielu ludziom nie udaje się – po prostu się nie udaje – poprosić o pomoc.
- Wojownik światła walczy czasem z tymi, których kocha.
Człowieka, który ma przyjaciół, nigdy nie złamią wichry losu.
Ma on w sobie dość sił, by pokonać trudności i iść dalej naprzód.
Walkirie (1992)
(port. As Valkírias, tłum. Jarosław Jeździkowski)
- Człowiek często zapomina, skąd przybył. Przyroda nigdy.
- Jego dotychczasowa odwaga brała się z faktu, że w nic nie wierzył.
- Kobieta po prostu widzi rzeczy, których mężczyźni nie są w stanie zauważyć.
Weronika postanawia umrzeć (1998)
(port. Veronika decide morrer; tłum. Barbara Stępień i Grażyna Misiorowska)
- Człowiek pozwala sobie na luksus szaleństwa tylko wtedy gdy ma po temu warunki.
- Zobacz też: szaleństwo
- Czy można uwierzyć, że istnieje miejsce, gdzie ludzie udają wariatów, by wolno im było robić to na co mają ochotę?
- Im szczęśliwsi mogą być ludzie, tym bardziej nieszczęśliwi się stają.
- Zobacz też: nieszczęście
- Ludzie nie są w stanie pojąć, co to jest szczęście.
Zahir (2005)
(port. O Zahir; tłum. Zuzanna Silva Bułat)
- Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej.
- Co to jest wierność? Poczucie, że posiadam na zawsze czyjeś ciało i duszę?
- Jak może mi brakować czegoś, czego nigdy nie miałam?
Zwycięzca jest sam (2009)
- Kiedy dusza staje przed sądem bożym, Bóg jej nie zapyta o imię. Bóg zapyta: „Kochałaś za życia?” Bo co stanowi esencję życia? Zdolność do miłości, a nie imiona w paszportach, dowodach osobistych, na identyfikatorach czy wizytówkach.
- Niektórzy są wiecznie niezadowoleni. Kiedy mają niewiele, chcą więcej. Jeśli mają dużo, chcą jeszcze więcej. A kiedy już to osiągną, tęsknią za prostym, skromnym życiem.
- Silni wymagają pokus bardziej wyrafinowanych: dobrych intencji.
- (…) A poza tym miłość usprawiedliwia czyny, których zwykli ludzie często nie są w stanie zrozumieć – chyba że ktoś przeżyje dokładnie to, co on przeżył.
- Gromadzenie miłości przynosi szczęście, gromadzenie nienawiści sprowadza tragedie.
- Kto nie nauczy się rozpoznawać wrót własnych problemów, mógłby równie dobrze zostawiać je otwarte i pozwolić nieszczęściom wtargnąć do środka.
- Człowiek, który nie pragnie niczego, jest człowiekiem szczęśliwym.
- Gdyby nawet znalazł się człowiek, który zna odpowiedzi na wszystkie pytania, jego odpowiedz na pytanie „Czy Bóg istnieje?” nie miałaby żadnego znaczenia.
Cytaty z wywiadów
- Argentyński pisarz Jorge Luis Borges mówił, że są tylko cztery tematy, które pojawiają się w książkach: historia miłości między dwojgiem ludzi, historia miłosna między trojgiem ludzi, walka o władzę i temat podróży. (…) Mnie najbardziej pociąga podróżowanie, ponieważ czuję się pielgrzymem i dlatego ten temat pojawia się prawie we wszystkich moich książkach.
- Źródło: „Tom Kultury” nr 9, 11–24 maja 2007
- Może nie znam sąsiada z siódmego piętra bloku, w którym żyję, ale znam ludzi, którzy mieszkają rozrzuceni po całym świecie – właśnie dzięki Internetowi. Po prostu ludzie stają się sobie bliżsi dzięki niemu.
- Źródło: „Tom Kultury” nr 9,11–24 maja 2007
- Wiele razy zdarzało mi się zboczyć z drogi własnej legendy. Wydaje mi się, że wszystkim nam się to zdarza. Schodziłem z mojej drogi przede wszystkim dlatego, że wszyscy wokół powtarzali mi, że bycie pisarzem jest niemożliwe. (…) A później kiedy zdałem sobie sprawę, że można iść w ślad za własną legendą, zacząłem bać się podążania ta drogą, ponieważ obawiałem się porażki. Dlatego moją pierwszą książkę napisałem w 1989 roku, gdy miałem 39 lat.
- Źródło: „Tom Kultury” nr 9, 11–24 maja 2007
- Wierzę, że Internet spowodował prawdziwą rewolucję w pisarstwie. Niektórzy ludzie twierdzą, że odciągnie on czytelników od książek, ale to nieprawda. Uważam, że dzięki Internetowi wszyscy piszemy i czytamy więcej.
- Źródło: „Tom Kultury” nr 9, 11–24 maja 2007
Dla „Zwierciadła”
- Bycie konsekwentnym wymaga od nas, abyśmy zakładali krawat pasujący do skarpetek. I zmusza nas do zachowania tego samego zdania, które mieliśmy wczoraj. A gdzie w tym wszystkim zapodział się bieg świata?
- Źródło: Błogosławieństwo błędu, „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007
- Gdy poruszamy się od źródeł (narodziny) do celu (śmierć), pojawiają się wciąż nowe pejzaże. Powinniśmy wychodzić im na spotkanie z radością, a nie ze strachem, bo bezcelowa jest obawa przed nieuchronnym. Rzeka przenigdy nie przestanie płynąć.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (3), „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007
- Gdy wody się uspokajają, wszystko wkoło nas staje się prostsze, my stajemy się bardziej otwarci, szlachetniejsi, a nasze gesty szerokie.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (3), „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007
- Jest bardzo trudno szukać Boga, który nigdy się nie ukazuje.
- Źródło: Dwadzieścia lat później (1), „Zwierciadło” nr 9/1919, wrzesień 2006
- – Kto najlepiej włada szpadą?
– Ten, kto jest niczym skała. Nie wyjmując broni z pochwy, bez potrzeby wybaczania napastnikowi potrafi pokazać, że nikt go nie zwycięży.- Źródło: „Zwierciadło” nr 7/1929, lipiec 2007
- Nie warto koncentrować się na przeciwnościach mocniejszych od nas czy starać się z nimi walczyć, bo stracimy całą energię. Najlepiej poszukać wyjścia i pójść naprzód.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (3), „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007
- Nie zapominajcie o śmierci. To sprawi, że pełniej przeżyjecie każdy dzień.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (4) – Opowieść z Władywostoku, „Zwierciadło” nr 4/1926, kwiecień 2007
- Niemożliwe jest pozostawać we własnej samotności, choćby nie wiem jak była romantyczna.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (3), „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007
- Obiecałam sobie cieszyć się zawsze wraz ze wschodem słońca, każdego ranka na nowo. Dostrzegać przyszłość, ale nigdy nie poświęcać dla niej teraźniejszości. Przyjmować miłość, ilekroć spotkam ją na swej drodze, i przenigdy nie odkładać niczego, co może mnie uradować.
- Postać: Kanadyjka
- Źródło: Dwadzieścia lat później (3), „Zwierciadło” nr 11/1921, listopad 2006
- Pozwól, aby wszechświat kręcił się wokół własnej osi, odkryj radość płynącą z uczucia niespodzianki, jaką możesz się stać sam dla siebie.
- Źródło: Błogosławieństwo błędu, „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007
- Przebaczenie jest dwukierunkową drogą, bo ilekroć przebaczamy komuś, przebaczamy również samemu sobie. Jeśli jesteśmy wyrozumiali dla innych, łatwiej przychodzi nam pogodzenie się z własnymi błędami. A wtedy bez winy i goryczy udaje nam się polepszyć swoje nastawienie do życia.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 7/1929, lipiec 2007
- Rodzimy się w miejscu dla nas przeznaczonym. Zaczynamy naszą drogę słabi, delikatni, gdy nawet liść zdolny jest wstrzymać nasz ruch. Z czasem, gdy z szacunkiem donosimy się do tajemnicy źródła, które nas zrodziło, i ufamy jego wiecznej mądrości, zdobywamy wszystko, co jest nam potrzebne do przebycia drogi.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (3), „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007
- To chęć wędrówki stwarza naszą drogę, jednak gdy zaczynamy podróż w kierunku marzenia, odczuwamy ogromny strach, tak jakbyśmy się czuli zmuszeni wykonać wszystko poprawnie. A przecież jeśli każdy z nas przeżywa własne życie, to kto wymyślił wzorzec poprawności?
- Źródło: Błogosławieństwo błędu, „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007
- W świecie Internetu każdy ma podstawowe prawo do informacji i przyjemności.
- Źródło: Przyjaciel przyjacielowi, „Zwierciadło” nr 6/1928, czerwiec 2007
- W wielkich miastach nikt ze sobą nie rozmawia – wszyscy są zanurzeni w swych problemach, zawsze się śpieszą.
- Źródło: W 90 dni dookoła świata (1), „Zwierciadło” nr 1/1923, styczeń 2007
- Wiara zatrzymuje wszystkie ciosy, przemieni truciznę w krystalicznie czystą wodę.
- Źródło: Wojownik światła i jego świat, „Zwierciadło” nr 8/1930, sierpień 2007
- Wiele spraw w naszym życiu osobistym i zawodowym podobnych jest do chińskiego bambusa. Pracujemy, wkładamy swój czas i wysiłek, aby zaowocowało to wzrostem, ale bywa tak, że całymi tygodniami, miesiącami czy nawet latami nie widać rezultatów. Ale jeśli wykażemy się cierpliwością i uporczywie inwestować będziemy w siebie, piąty rok nadejdzie, a z nim zmiany, których zupełnie się nie spodziewaliśmy.
- Źródło: Wędrując po Internecie, „Zwierciadło” nr 8/1918, sierpień 2006
- Zmieniaj od czasu do czasu opinię, pod warunkiem że nikomu to nie zaszkodzi, i zaprzeczaj sam sobie, nie wstydząc się tego. Masz do tego prawo. Nieważne, co pomyślą inni, bo oni i tak będą myśleć swoje.
- Źródło: Błogosławieństwo błędu, „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007
- Żaden mężczyzna ani żadna kobieta nie może zasiąść przy ognisku i wyznać innym: „Zawsze postępowałem właściwie”. Kto tak twierdzi, kłamie i nie poznał jeszcze siebie samego.
- Źródło: Wojownik światła i jego świat, „Zwierciadło” nr 8/1930, sierpień 2007
Zwierzenia pielgrzyma. Rozmowy z Paulem Coelho, Juan Arias
- Czasem przegrywasz, innym razem wygrywasz, nieważne, liczy się walka o osiągnięcie tego, czego pragniesz. Tak więc powiedzmy, że przyjemność to wszystko, co robisz z entuzjazmem: może być w tym ból i cierpienie, ale to nie przekreśla tej podstawowej przyjemności, że wiesz, iż walczysz o to, co kochasz.
- Dopiero kiedy jesteśmy w pełni świadomi nieuchronności naszej śmierci, czujemy się w stu procentach żywi.
- Na początku nie wierzymy w nic albo prawie w nic, następnie zaczynamy wątpić, że się pomyliliśmy, potem wszystko wydaje nam się znakiem, ale dopiero dużo później, kiedy ten sam znak napotykasz na swojej drodze wielokrotnie, choć wcale go nie szukałeś, dopiero wtedy zaczynasz rozumieć, że masz do czynienia z językiem, który wykracza poza rzeczywistość.
- Wena sprawia, że poeta chodzi między straganami piękna, a wiara wyciąga za niego ręce.
- Największym dramatem człowieka jest konieczność wyboru, bo oczywiście wolałoby się mieć wszystko. Ale trzeba wybierać.
- Nigdy nie opanowuję strachu, lecz stawiam mu czoło. Opanować strach znaczy zwyciężyć, a ja go nie zwyciężam, ja z nim żyję, ale nie pozwalam, by mnie sparaliżował. I idę dalej. Odwaga to strach, który zmawia modlitwy.
- Przegrać i być pokonanym to nie to samo. Przegrywają ci, którzy nawet nie próbowali walczyć, a pokonani są ci, którzy byli zdolni do walki. I taka porażka nie przynosi wstydu. Może być trampoliną do nowych zwycięstw. I jak trafnie to określa José Saramago w twojej książce El amor posible, nigdy nie ma porażek ani zwycięstw ostatecznych, bo dzisiejsza porażka może być jutrzejszym zwycięstwem.
- Szczęście to pytanie bez odpowiedzi, jak na przykład: „Kim jestem?”. To nie są pytania użyteczne. Niemniej jednak ludzkość nie bez powodu strawiła tysiące lat na szukanie tego próżnego szczęścia. Dla mnie szczęście to coś bardzo abstrakcyjnego. I tak naprawdę nigdy nie jestem szczęśliwy.
Inne
- Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda.
- Bez względu na to, jak bardzo rozgrzany jest niedopałek, wyjęty z ognia, szybko gaśnie. Bez względu na to, jak bardzo mądry może być człowiek, będąc daleko od swoich bliskich, nigdy nie zdoła zachować swojego ciepła i płomienia swojej miłości.
- Źródło: Samotny niedopałek
- Miłość nie pyta o nic, bo kiedy zaczynamy się nad nią zastanawiać ogarnia nas przerażenie, niewypowiedziany lęk, którego nie sposób nazwać słowami. Może jest to obawa bycia wzgardzonym, odrzuconym, obawa, że pryśnie czar? Może wydaje się to śmieszne, ale właśnie tak się dzieje. Dlatego nie należy stawiać pytań, lecz działać. Trzeba wystawiać się na ryzyko.
- Targnięcie się na własne życie leży w ludzkiej naturze.
- Uczeń spytał Hejasi:
– Chciałbym wiedzieć, co jest najśmieszniejsze w ludziach.
Hejasi odpowiedział:
– Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie, by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze, by odzyskać zdrowie.
Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej, i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości, ani przyszłości.
Żyją, jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli.- A disciple asked Hejasi:
– I want to know what is the most funny thing about human beings.
Hejasi said:
– That they always think crooked: they’re in a hurry to grow, then lament their lost childhood, and soon loose the money they need to keep their health.
"They are so anxious about the future, that they neglect the present, and thus live in neither the present nor the future."
"They live as if they were never going to die, and die as if they had never lived." (ang.) - Źródło: That which is funny about man, Paulo Coelho’s Blog, 27 sierpnia 2008
- A disciple asked Hejasi:
O Paulo Coelho
- Kiedy czytam jego utwory, nie widzę pracy literackiej. Są jednowymiarowe i jednowarstwowe. Ja nie mam ochoty spłaszczać rzeczywistości, aby stała się bardziej przystępna. Wiem, że czasami się mnie z nim porównuje, wrzuca do jednego worka z tzw. pisarzami, których twórczość pomaga w egzystencji. Ale proszę o tym nie pisać.
- Autor: Éric-Emmanuel Schmitt
- Źródło: Kamilla Staszak, Bóg to nie firma wysyłkowa, „Wysokie Obcasy”, 10 września 2010