Czechy
Czechy (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. państwo w Europie Środkowej ze stolicą w Pradze; zob. też Czechy w Wikipedii
- (1.2) geogr. hist. kraina historyczna w Czechach (1.1); zob. też Czechy (kraina) w Wikipedii
- (1.3) geogr. toponim odpowiadający kilku miejscowościom w Polsce; zob. też Czechy (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Czechy dopełniacz Czech celownik Czechom biernik Czechy narzędnik Czechami miejscownik Czechach wołacz Czechy
- przykłady:
- (1.1) Czechy graniczą z Polską, Niemcami, Austrią i Słowacją.
- (1.1) Najdłuższą rzeką Czech jest Łaba.
- (1.2) W skład Czechosłowacji weszły: Czechy, Morawy, Śląsk Opawski, Słowacja, Ukraina Zakarpacka (…)[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Czecho-Słowacja • Czechy i Austria / Niemcy / Polska / Słowacja • południe / północ / wschód / zachód Czech • podział administracyjny Czech • flaga / herb / stolica Czech • pochodzić z Czech • graniczyć z Czechami
- (1.2) Czechy i Morawy • Czechy, Morawy i Śląsk • południowe / północne / środkowe / wschodnie / zachodnie Czechy • Perła Południowych Czech / perła południowych Czech • Protektorat Czech i Moraw • flaga / herb / stolica Czech • pochodzić z Czech • graniczyć z Czechami
- synonimy:
- (1.1) urz. Republika Czeska; daw. Czechia[2]; hist. Czeska Republika Socjalistyczna, hist. CRS
- (1.2) Bohemia; daw. Czechia[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sczechizować, czechizować ndk.
- rzecz. czeski mrz, czechizm mrz, Czech mos, Czeszka ż, czeskość ż, czeszka ż, czeszczyzna ż
- przym. czeski
- przysł. czesko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. Republika Czeska
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kraje i narodowości • Czechosłowacja
- (1.2) por. Bohemia
- (1.2) zobacz też: Morawy
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) Чехиа
- angielski: (1.1) Czechia; (1.2) Bohemia
- arabski: (1.1) التشيك m, تشيك m
- baskijski: (1.1) Txekia; (1.2) Bohemia
- białoruski: (1.1) Чэхія ż
- bułgarski: (1.1) Чехия ż
- czeski: (1.1) Česko n; (1.2) Čechy ż blp
- dolnołużycki: (1.1) Česka ż, Čechojska ż
- duński: (1.1) Tjekkiet; (1.2) Bøhmen
- esperanto: (1.1) Ĉeĥio, Ĉeĥujo, Ĉekio, Ĉekujo; (1.2) Bohemio, Bohemujo
- farerski: (1.1) Kekkia n
- fiński: (1.1) Tšekki; (1.2) Böömi
- francuski: (1.1) Tchéquie ż; (1.2) Bohême
- górnołużycki: (1.1) Čěska ż
- grenlandzki: (1.1) Tjekkia
- hiszpański: (1.1) Chequia ż; (1.2) Bohemia
- interlingua: Tchechia
- islandzki: (1.1) Tékkland n; (1.2) Bæheimur
- japoński: (1.1) チェコ (cheko)
- jidysz: (1.1) טשעכײַ ż (czechaj), טשעכיע ż (czechje); (1.2) ביימען n (bejmen)
- karpatorusiński: (1.1) Чесько n, Чехія ż; (1.2) Чехы ż blp
- kaszubski: (1.1) Czeskô ż; (1.2) Czechë, Bòhemijô
- kataloński: (1.1) Txèquia ż
- koreański: (1.1) kor. płd. 체코, kor. płn. 체스꼬
- litewski: (1.1) Čekija ż
- luksemburski: (1.1) d'Tschechei ż
- łaciński: (1.1) Cechia ż, Czechia ż, Tzechia ż (1.2) Bohemia ż
- łotewski: (1.1) Čehija ż
- niderlandzki: (1.1) Tsjechië; (1.2) Bohemen
- niemiecki: (1.1) Tschechien n; (1.2) Böhmen n
- nowogrecki: (1.1) Τσεχία Tsechía; (1.2) Βοημία Boëmía
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) Chéquia ż, Tchéquia ż; (1.2) Boémia
- rosyjski: (1.1) Чехия ż; (1.2) Богемия ż
- rumuński: (1.1) Cehia; (1.2) Boemia
- serbski: (1.1) Чешка, Češka; (1.2) Бохемска, Bohemska
- słowacki: (1.1) Česko n; (1.2) Čechy ż blp
- sranan tongo: (1.1) Tsjekikondre
- szwedzki: (1.1) Tjeckien; (1.2) Böhmen
- turecki: (1.1) Çekya
- tybetański: (1.1) ཅེ་ཁེ་
- ukraiński: (1.1) Чехія ż; (1.2) Богемія ż
- węgierski: (1.1) Csehország; (1.2) Bohémia
- włoski: (1.1) Cechia ż; (1.2) Boemia ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Czechy. Historia” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Edmund Chojecki (1847): Czechja i Czechowie przy końcu pierwszéj połowy XIXgo stulecia