Boh

Boh (język polski)

Dorzecze Bohu (1.1)

wymowa:

IPA: [bɔx], AS: [boχ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka na Ukrainie mająca źródła na Podolu, uchodząca do Morza Czarnego; zob. też Boh w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Boh	Bohy
dopełniacz	Bohu	Bohów
celownik	Bohowi	Bohom
biernik	Boh	Bohy
narzędnik	Bohem	Bohami
miejscownik	Bohu	Bohach
wołacz	Bohu	Bohy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Liman Bohu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bohowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

znany już Herodotowi jako: gr. Υπανις (Hypanis)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Southern Bug, Southern Buh, Boh
• francuski: (1.1) Boug méridional, Boug oriental
• łaciński: (1.1) Hypanis
• rosyjski: (1.1) Южный Буг
• słowacki: (1.1) Južný Bug m
• ukraiński: (1.1) Південний Буг

źródła:

Boh (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. Bóg

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Boh
dopełniacz	Boha
celownik	Bohu
biernik	Boha
miejscownik	Bohu
narzędnik	Bohom
wołacz	Bože / Boh

przykłady:

(1.1) Boh je všemocný. → Bóg jest wszechmocny.

(1.1) Od Boha nepochádza nič zlé.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dobrotivý / milosrdný / spravodlivý Boh • veriť v Boha

synonimy:

(1.1) Hospodin, Otec nebeský, Stvoriteľ; pot. Pánbožko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. boh m, bôžik m, božstvo n, bohyňa ż, bohynka ż

przym. Boží, boží, božský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Wyraz Boh jako jeden z ostatnich w języku słowackim ma nadal oddzielną formę dla wołacza.

(1.1) Słowo Boh jest częścią wielu wyrazów złożonych w języku słowackim, np. chvalabohu, vďakabohu, prepánaboha, panebože itp. W większości przypadków pisane jest wtedy łącznie.

źródła: