czarno

czarno (język polski)

kobieta ubrana na czarno (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈt͡ʃarnɔ], AS: [čarno] ​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) przysł. odprzym. od: czarny (barwa)

(1.2) przysł. odprzym. od: czarny (kontrast dla tła)

(1.3) przysł. odprzym. od: czarny (mrok)

(1.4) przysł. odprzym. od: czarny (pesymizm)

odmiana:

(1.1) st. wyższy czarniej; st. najwyższy najczarniej

przykłady:

(1.1) Osoby będące w żałobie, ubierają się na czarno.

(1.2) Na plantacji było aż czarno od owoców aronii.

(1.3) Nadciągnęła chmura burzowa i za oknem zrobiło się czarno.

(1.4) Nie uczysz się. Czarno widzę twoją przyszłość!

składnia:

kolokacje:

(1.1) ubierać się na czarno • malować / pomalować na czarno

synonimy:

(1.2) ciemno

(1.3) mroczno, mrocznie, ciemno

(1.4) pesymistycznie

antonimy:

(1.1) biało

(1.3) jasno

(1.4) różowo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. czarny

zob. czarno-

związki frazeologiczne:

czarno na białym • pracować na czarno • zatrudniać na czarno • nosić się na czarno • robić się czarno przed oczami • patrzeć czarno na świat

etymologia:

uwagi:

por. czarno-

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) black

źródła: