binokle

binokle (język polski)

binokle (1.1)

binokle (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) rodzaj dawnych okularów zakładanych tylko na nos; zob. też binokle w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	binokle
dopełniacz	binokli
celownik	binoklom
biernik	binokle
narzędnik	binoklami
miejscownik	binoklach
wołacz	binokle

przykłady:

(1.1) Pradziadek ma na zdjęciu czarne faworyty i binokle.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) okulary

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) binokulu
• białoruski: (1.1) пенснэ n
• hiszpański: (1.1) binóculo m
• rosyjski: (1.1) пенсне́ n

źródła: