[go: nahoru, domu]

establishment (język polski)

edytuj
wymowa:
(spolszczona) ‹establiszment›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pejor. określenie grupy osób sprawujących władzę w Wielkiej Brytanii, uważanych za ekskluzywną i uprzywilejowaną społeczność[1]
(1.2) pejor. w szerszym znaczeniu: elita władzy w każdym kraju
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Manifestanci oskarżali establishment o niepowodzenie reform.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) oligarchia, możni tego świata, wielcy tego świata, socjeta, kamaryla, koteria, klika
antonimy:
(1.2) dysydent
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. establishmentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. establishment < franc. établissement < st.franc. establissement < st.franc. establir
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.

establishment (język angielski)

edytuj
wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: es•tab•lish•ment
IPA/ɪˈs.tæb.lɪʃ.mənt/ wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ustalenie, ustalanie
(1.2) ustanowienie
(1.3) kierownictwo
(1.4) zakład, placówka
(1.5) często (the) Establishment:[1] polit. establishment, elita władzy
odmiana:
lp establishment; lm establishments
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.5) anti-establishment
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. establish, reestablish, re-establish, disestablish
przym. established
rzecz. disestablishment
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: