hoved

hoved (język duński)

et (hunde)hoved (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈho·wəð]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) głowa

(1.2) przedmiot kulisty

(1.3) ta dolna lub górna część przedmiotu, która jest szersza od reszty

odmiana:

(1) et hoved, hovedet, hoveder, hovederne

przykłady:

(1.1) Aben kløede sig i hovedet. → Małpa drapała się w głowę.

(1.3) En tegnestift er et lille søm med et fladt hoved. → Pinezka to gwoździk z płaską główką.

składnia:

kolokacje:

(1.1) hovedpine → ból głowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

på hovedet → do góry nogami • ryste på hovedet → kręcić głową

etymologia:

pragerm. *χabua < praindoeur. *kaput

uwagi:

(1.1) zobacz też: części ciała w języku duńskim

źródła: