horyzont

horyzont (język polski)

horyzont (1.1)

wymowa:

IPA: [xɔˈrɨzɔ̃nt], AS: [χoryzõnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię; zob. też horyzont w Wikipedii

(1.2) przen. zakres, zasięg, np. wiedzy, zainteresowań, myśli

(1.3) przen. otoczenie, środowisko czegoś lub czyjeś

(1.4) zwykle w lm: przen. możliwości, perspektywy, plany na przyszłość

(1.5) teatr. ściana, materiał stanowiący tył sceny służący do dawania wrażenia głębi

(1.6) odległość w czasie, na jaką prognozowane jest jakieś zjawisko

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	horyzont	horyzonty
dopełniacz	horyzontu	horyzontów
celownik	horyzontowi	horyzontom
biernik	horyzont	horyzonty
narzędnik	horyzontem	horyzontami
miejscownik	horyzoncie	horyzontach
wołacz	horyzoncie	horyzonty

przykłady:

(1.1) Kapitanie! Na horyzoncie widać ląd!

(1.2) Nauka języków obcych poszerza horyzonty.

(1.2) Horyzont jego zainteresowań był bardzo szeroki.

(1.4) Otworzyły się przede mną nowe horyzonty!

(1.6) Sensowne prognozy meteorologiczne mogą mieć horyzont maksymalnie tygodnia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na horyzoncie • horyzont astronomiczny • horyzont niebieski • horyzont prawdziwy • horyzont topograficzny • sztuczny horyzont

(1.2) mieć szerokie horyzonty

synonimy:

(1.1) widnokrąg

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. horyzontalność ż, horyzoncik mrz

przym. horyzontalny

przysł. horyzontalnie

związki frazeologiczne:

co się mówi w kącie, wiedzą na całym horyzoncie • horyzont zdarzeń • mieć wąskie horyzonty / mieć szerokie horyzonty • otworzyć horyzonty / otworzyć szerokie horyzonty • pojawić się na horyzoncie • przemknąć przez horyzont • zaćmić horyzont • zniknąć z horyzontu

etymologia:

niem. Horizont < łac. horizon < gr. ὁρίζων (horídzōn), co jest imiesłowem czasu teraźniejszego czasownika gr. ὁρίζω (horídzō) → rozdzielać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) horizon, skyline
• arabski: (1.1) أفق, خط الأفق
• białoruski: (1.1) кругагляд m; (1.2) кругагляд m
• bułgarski: (1.1) хоризонт m
• chorwacki: (1.1) obzor, horizont
• duński: (1.1) horisont w; (1.2) horisont w; (1.3) horisont w; (1.4) horisont w; (1.6) horisont w
• esperanto: (1.1) horizonto
• francuski: (1.1) horizon
• grenlandzki: (1.1) killingusaaq
• gudźarati: (1.1) ક્ષિતિજ ż (kṣitija)
• hiszpański: (1.1) horizonte m
• interlingua: (1.1) horizonte
• japoński: (1.1) 水平線(すいへいせん), 地平線(ちへいせん)
• kaszubski: (1.1) widnik m
• kataloński: (1.1) horitzó m
• litewski: (1.1) horizontas
• liwski: (1.1) touvõ aigā
• łotewski: (1.1) horizonts m, apvārsnis m
• niemiecki: (1.1) Horizont m
• nowogrecki: (1.1) ορίζοντας m
• perski: (1.1) افق
• portugalski: (1.1) horizonte
• rosyjski: (1.1) горизонт m
• serbski: (1.1) хоризонт, обзор
• szwedzki: (1.1) horisont w; (1.4) horisont w
• tuvalu: (1.1) kapakapālagi
• ukraiński: (1.1) горизонт m, виднокруг m
• węgierski: (1.1) horizont, látóhatár, látókör, szemhatár; (1.2) horizont, látóhatár, látókör
• wietnamski: (1.1) chân trời
• włoski: (1.1) orizzonte

źródła: