oriento

oriento (esperanto)

morfologia:

orient•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. wschód

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	oriento	orientoj
akuzativo	orienton	orientojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Proksima Oriento • Meza Oriento • Ekstrema Oriento

synonimy:

(1.1) eosto

antonimy:

(1.1) okcidento

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. orienta

przysł. oriente

rzecz. orientalistiko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: nordo • okcidento • sudo

źródła:

oriento (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [o.ˈɾjen̩.to]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od orientar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: