minister

Podobna pisownia: Minister • ministër

minister (język polski)

wymowa:: IPA: [mʲĩˈɲistɛr], AS: [mʹĩńister], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem; zob. też minister w Wikipedii

(1.2) st.pol. duchowny protestancki, pastor

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) minister (1.1) będący kobietą

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minister	ministrowie
dopełniacz	ministra	ministrów
celownik	ministrowi	ministrom
biernik	ministra	ministrów
narzędnik	ministrem	ministrami
miejscownik	ministrze	ministrach
wołacz	ministrze	ministrowie

(2.1) nieodm.,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minister	minister
dopełniacz	minister	minister
celownik	minister	minister
biernik	minister	minister
narzędnik	minister	minister
miejscownik	minister	minister
wołacz	minister	minister

przykłady:: (1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.; (1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.; (2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.

składnia:: (1.1) minister + D.

kolokacje:: (1.1) minister zdrowia / finansów / rolnictwa • Rada Ministrów • minister bez teki • godność / urząd / stanowisko ministra • zostać / być mianowanym ministrem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ministerstwo n, ministrowa ż, ministrówna ż, ministrant m, ministrantka ż, ministrantura ż, ministrowanie n

forma żeńska ministerka ż, ministra ż

czas. ministrować ndk.

przym. ministerialny, ministrancki, ministerski

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. minister < łac. minor

uwagi:

tłumaczenia:

afrykanerski: (1.1) minister
albański: (1.1) ministër m
angielski: (1.1) minister
arabski: (1.1) وزير m (wazir)
azerski: (1.1) nazir
baskijski: (1.1) ministro
baszkirski: (1.1) министр (ministr)
bengalski: (1.1) মন্ত্রী (mantrī)
białoruski: (1.1) міністр m (ministr)
birmański: (1.1) ဝန်ကြီး (wankri:)
bośniacki: (1.1) ministar m
bułgarski: (1.1) министър m (minist″r)
cebuano: (1.1) ministro
chiński standardowy: (1.1) trad. 部長 / uproszcz. 部长 (bùzhǎng)
chorwacki: (1.1) ministar m
czeski: (1.1) ministr m
cziczewa: (1.1) nduna
dolnołużycki: (1.1) ministaŕ m
duński: (1.1) minister w
esperanto: (1.1) ministro
estoński: (1.1) minister
fiński: (1.1) ministeri
francuski: (1.1) ministre m
fryzyjski: (1.1) minister
galicyjski: (1.1) ministro m
górnołużycki: (1.1) minister m
gruziński: (1.1) მინისტრი (minisṭri)
gudźarati: (1.1) મંત્રી m (mantrī)
haitański: (1.1) minis
hausa: (1.1) minista m
hebrajski: (1.1) שר m (sar)
hindi: (1.1) मंत्री m (mantrī)
hiszpański: (1.1) ministro m
ibański: (1.1) menteri
ido: (1.1) ministro
indonezyjski: (1.1) menteri
irlandzki: (1.1) aire m
islandzki: (1.1) ráðherra m
japoński: (1.1) 大臣 (daijin)
jidysz: (1.1) מיניסטער m (minister)
kannada: (1.1) ಮಂತ್ರಿ (mantri)
kaszubski: (1.1) minister m
kataloński: (1.1) ministre m
kazachski: (1.1) министр (mïnïstr)
khmerski: (1.1) រដ្ឋមន្ត្រី (rŏət mŭəntrəy)
kirgiski: (1.1) министр (ministr)
koreański: (1.1) 장관 (jang-gwan)
krymskotatarski: (1.1) nazir
kurmandżi: (1.1) wezîr m
laotański: (1.1) ລັດຖະມົນຕີ (ladthamonti)
litewski: (1.1) ministras m
luksemburski: (1.1) Minister m
łotewski: (1.1) ministrs m
macedoński: (1.1) министер m (minister)
malajalam: (1.1) മന്ത്രി (mantri)
malajski: (1.1) menteri
malgaski: (1.1) minisitra
maltański: (1.1) ministru m
maoryski: (1.1) minita
marathi: (1.1) मंत्री m (mantrī)
mongolski: (1.1) сайд (sajd)
nepalski: (1.1) मन्त्री (mantrī)
niderlandzki: (1.1) minister m
niemiecki: (1.1) Minister m
norweski (bokmål): (1.1) minister m
norweski (nynorsk): (1.1) minister m
norweski (riksmål): (1.1) minister w
nowogrecki: (1.1) υπουργός m (ypourgós)
ormiański: (1.1) նախարար (naxarar)
osmański: (1.1) وزیر (vezir)
papiamento: (1.1) minister
paszto: (1.1) وزير m (wazir)
pendżabski: (1.1) ਮੰਤਰੀ (matarī)
perski: (1.1) وزیر (vazir)
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1)
portugalski: (1.1) ministro m
północnolapoński: (1.1) ministtar
prowansalski: (1.1) ministre m
rosyjski: (1.1) министр m
rumuński: (1.1) ministru m
sanskryt: (1.1) मन्त्रिन् m (mantrín)
serbski: (1.1) министар m
slovio: (1.1) minister (министер)
słowacki: (1.1) minister m
słoweński: (1.1) minister m
somalijski: (1.1) wasiir
sotho: (1.1) tona
staroangielski: (1.1) þegen m
suahili: (1.1) waziri klasa 5/1
sundajski: (1.1) menteri
szkocki gaelicki: (1.1) ministear m
szwedzki: (1.1) minister w
tadżycki: (1.1) вазир (vazir)
tajski: (1.1) รัฐมนตรี (rạṭ̄hmntrī)
tamilski: (1.1) மந்திரி (mantiri)
telugu: (1.1) మంత్రి (mantri)
turecki: (1.1) bakan, przest. nazır
turkmeński: (1.1) ministr
ukraiński: (1.1) міністр m (ministr)
urdu: (1.1) وزیر m (vazīr)
uzbecki: (1.1) vazir
walijski: (1.1) gweinidog m
węgierski: (1.1) miniszter
wietnamski: (1.1) bộ trưởng
wilamowski: (1.1) minister m; (1.2) minister m
włoski: (1.1) ministro m
zulu: (1.1) ungqongqoshe klasa 1a/2a

źródła:

minister (język angielski)

wymowa:: IPA: /ˈmɪnɨstɚ/ lub IPA: /ˈmɪnɪstə/; wymowa amerykańska^?/i; wymowa brytyjska^?/i; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. minister

(1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny

(1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)

(1.4) ktoś służący innym ludziom

czasownik

(2.1) służyć

odmiana:: (1) lp minister; lm ministers

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. ministry, ministration; przym. ministerial

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minister (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. ministerstwo; przym. ministerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minister (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa

(1.2) pomocnik

(1.3) wykonawca

(1.4) agent

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minister	ministrī
dopełniacz	ministrī	ministrōrum
celownik	ministrō	ministrīs
biernik	ministrum	ministrōs
ablatyw	ministrō	ministrīs
wołacz	minister	ministrī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ministerialis m, ministerium n, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n

forma żeńska ministra ż

czas. ministro

przym. ministerialis, ministratorius

związki frazeologiczne:: verbi divini minister → sługa Słowa Bożego = kapłan

etymologia:: łac. minus + -ter → mniejszy, por. łac. magister; źródłosłów dla ang. minister, bask. ministro, chorw. ministar, dłuż. ministaŕ, duń. minister, eo ministro, fiń. ministeri, franc. ministre, głuż. minister, hiszp. ministro, katal. ministre, niem. Minister, pol. minister, port. ministro, ros. министр, rum. ministru, slovio minister, szw. minister, węg. miniszter, wł. ministro

uwagi:

źródła:

minister (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:: министер

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister

odmiana:: (1.1) lm ministeris

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minister (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. minister

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minister	ministri
dopełniacz	ministra	ministrov
celownik	ministrovi	ministrom
biernik	ministra	ministrov
miejscownik	ministrovi	ministroch
narzędnik	ministrom	ministrami