ministrante

ministrante (język włoski)

ministranti (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. ministrant

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kośc. ministrantka

przymiotnik

(3.1) kośc. ministrancki

odmiana:

(1-2) lp ministrante, lm ministranti

(3) lp ministrante m ż; lm ministranti m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chierichetto, chierico

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ministrare

rzecz. ministranza ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ministrans → pomocnik < łac. ministrare → służyć, podawać do stołu

uwagi:

źródła: