napletek
napletek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. fałd skórny osłaniający częściowo lub całkowicie żołądź prącia; zob. też napletek w Wikipedii
- (1.2) anat. fałd skórny okrywający łechtaczkę[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik napletek napletki dopełniacz napletka napletków celownik napletkowi napletkom biernik napletek napletki narzędnik napletkiem napletkami miejscownik napletku napletkach wołacz napletku napletki
- przykłady:
- (1.1) Powiedzcie Dawidowi, że król nie żąda innej zapłaty, jak stu napletków Filistynów, aby pomścić się na wrogach królewskich[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. napłetek, utworzone od wyrażenia przyimkowego pol. na + płci (< prasł. *na + *plъti, a to od prasł. *plъtь > pol. płeć) za pomocą przyrostka pol. -ek (< prasł. *-ъkъ), pierwotne znaczenie zatem → to, co jest na organie płciowym; wtórna postać z -l- niejasna, może to wynik przekształcenia wyrazu przez etymologię ludową, np. skojarzenia z czasownikiem pol. pleść lub jego pochodnymi[3]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) voorhuid
- angielski: (1.1) foreskin, prepuce
- arabski: (1.1) قلفة ż (qúlfa)
- baskijski: (1.1) moko-azal
- białoruski: (1.1) крайняя плоць ż
- bułgarski: (1.1) препуциум m
- chorwacki: (1.1) prepucij m
- czeski: (1.1) předkožka ż
- duński: (1.1) forhud w
- esperanto: (1.1) prepucio
- fiński: (1.1) esinahka
- francuski: (1.1) prépuce m
- hebrajski: (1.1) עורלה ż ('orlá)
- hiszpański: (1.1) prepucio m
- indonezyjski: (1.1) kulup
- japoński: (1.1) 陰茎包皮 (inkei hōhi), 包皮 (hōhi)
- kataloński: (1.1) prepuci m
- łaciński: (1.1) praeputium n
- łotewski: (1.1) priekšāda ż
- niemiecki: (1.1) Vorhaut ż, Penisvorhaut ż
- norweski (bokmål): (1.1) forhud m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) forhud ż
- nowogrecki: (1.1) πόσθη ż
- perski: (1.1) غلفه
- portugalski: (1.1) prepúcio m
- rosyjski: (1.1) крайняя плоть ż, препуций m; (1.2) крайняя плоть ż
- słowacki: (1.1) predkožka ż
- słoweński: (1.1) prepucij m
- szwedzki: (1.1) förhud w
- turecki: (1.1) sünnet derisi
- ukraiński: (1.1) крайня плоть ż
- węgierski: (1.1) fityma, előbőr
- wietnamski: (1.1) bao quy đầu
- włoski: (1.1) prepuzio m
- źródła:
- ↑ Hasło „napletek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 1 Księga Samuela 18,25
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.