stareńki

stareńki (język polski)

wymowa:: IPA: [staˈrɛ̃ɲci], AS: [starẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.; ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: stary

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
przypadek	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	stareńki		stareńka	stareńkie	stareńcy	stareńkie
dopełniacz	stareńkiego		stareńkiej	stareńkiego	stareńkich
celownik	stareńkiemu		stareńkiej	stareńkiemu	stareńkim
biernik	stareńkiego	stareńki	stareńką	stareńkie	stareńkich	stareńkie
narzędnik	stareńkim		stareńką	stareńkim	stareńkimi
miejscownik	stareńkim		stareńkiej	stareńkim	stareńkich
wołacz	stareńki		stareńka	stareńkie	stareńcy	stareńkie

przykłady:: (1.1) Budynek był rzeczywiście stareńki, a kuchnia wyjątkowo ciasna^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. stary; rzecz. stary mos, staroć ż/mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ Bolesław Cielecki, Ludzie potrzebują barów mlecznych Jak głodny, to zły, „Gazeta Wrocławska”, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=stareńki&oldid=8037015”