robak
robak (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. przest. typ bezkręgowca o nitkowatym kształcie; zob. też robaki w Wikipedii
- (1.2) med. pasożyt jelitowy wywołujący choroby u zwierząt i ludzi
- (1.3) pot. owad bądź bezkręgowiec, zwłaszcza o obłym kształcie i miękkim ciele
- (1.4) anat. med. część móżdżku; zob. też robak (anatomia) w Wikipedii
- (1.5) inform. powielający się samoistnie program komputerowy, który wykonuje niepożądane działania; zob. też robak komputerowy w Wikipedii
- (1.6) przen. kłopot
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik robak robaki dopełniacz robaka robaków celownik robakowi robakom biernik robaka robaki narzędnik robakiem robakami miejscownik robaku robakach wołacz robaku robaki
- przykłady:
- (1.2) Pacjent miał w przewodzie pokarmowym dwa rodzaje robaków, ale nic nie tracił na wadze.
- (1.3) […] dziwaczne, powyginane robaki zdawały się pełzać po pokoju. […][1]
- (1.5) Program antywirusowy wykrył nowego robaka.
- składnia:
- antonimy:
- (1.5) antywirus, program antywirusowy
- hiperonimy:
- (1.1) bezkręgowiec
- (1.2) pasożyt
- (1.5) program komputerowy
- hiponimy:
- (1.1) obleniec, pierścienica, płaziniec, wstężniak
- (1.2) glista ludzka, owsik, tasiemiec
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. robactwo n, robaczyca ż, robaczywość ż, robaczywienie n
- czas. robaczywieć ndk.
- przym. robaczy, robaczywy, robaczliwy, robaczkowaty
- związki frazeologiczne:
- mieć robaki w dupie • mieć robaki w tyłku • zalewać robaka • jak w świętą Annę deszcz pada, to robak orzechy zjada • i króla robaki zjedzą • i robak piśnie, gdy go ktoś przyciśnie
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) хва
- angielski: (1.1) worm; (1.3) bug; (1.5) worm
- arabski: (1.1) دودة ż
- baskijski: (1.1) har
- bhodźpuri: (1.1) कीड़ा m
- białoruski: (1.1) чарвяк m; (1.2) рабак m, гліст m
- dolnołużycki: (1.1) cerw m
- duński: (1.1) orm w; (1.5) orm w
- elfdalski: (1.1) åma ż
- esperanto: (1.1) vermo
- estoński: (1.1) uss; (1.5) uss
- fiński: (1.1) mato; (1.2) aivomato; (1.3) mato
- francuski: (1.1) ver m
- gocki: (1.1) 𐍅𐌰𐌿𐍂𐌼𐍃 m
- górnołużycki: (1.1) čerw m
- hiszpański: (1.1) gusano m
- kaszubski: (1.1) robôk m
- kataloński: (1.1) cuc m
- łatgalski: (1.1) tuorps m
- manx: (1.1) beishteig ż
- nepalski: (1.1) कीरा
- niemiecki: (1.1) Wurm m; (1.2) Wurm m; (1.5) Wurm m
- nowogrecki: (1.1) σκουλήκι n
- rosyjski: (1.1) червь m; (1.2) глист m
- sanskryt: (1.1) कृमि
- słowacki: (1.1) červ m
- staroirlandzki: (1.1) cruim ż
- szwedzki: (1.1) mask w
- tahitański: (1.1) toʻe, tuʻa
- ukraiński: (1.1) черв m; (1.2) глист m; (1.3) хробак m, черв'як m
- waloński: (1.1) vièr m
- węgierski: (1.1) kukac
- wilamowski: (1.1) wüm m; (1.5) wüm m
- włoski: (1.1) verme m
- źródła:
- ↑ W. Reymont: Ziemia obiecana, tom I, roz. VII