wycie

wycie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨt͡ɕɛ], AS: [vyće], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wycie	wycia
dopełniacz	wycia	wyć
celownik	wyciu	wyciom
biernik	wycie	wycia
narzędnik	wyciem	wyciami
miejscownik	wyciu	wyciach
wołacz	wycie	wycia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niewycie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wyć

rzecz. wyjec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) howl, howling
• duński: (1.1) hyl n
• węgierski: (1.1) vonítás

źródła: