wygląd
wygląd (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) grupa cech tworzących obraz zewnętrzny człowieka, zwierzęcia lub przedmiotu
- (1.2) daw. gw. (Podlasie) podłużny otwór znajdujący się na ścianie stodoły, spichlerza[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wygląd dopełniacz wyglądu celownik wyglądowi biernik wygląd narzędnik wyglądem miejscownik wyglądzie wołacz wyglądzie
- przykłady:
- (1.1) Ten typ idący przed nami ma podejrzany wygląd (= podejrzanie wygląda). Lepiej przejdźmy na drugą stronę ulicy.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) look, appearance
- arabski: (1.1) مظهر m (maẓhar), نظر m (naẓar)
- baskijski: (1.1) itxura
- białoruski: (1.1) выгляд m
- cerkiewnosłowiański: (1.1) зракъ m
- chiński standardowy: (1.1) 长 (zhǎng)
- czeski: (1.1) podoba ż
- duński: (1.1) udseende n
- esperanto: (1.1) aspekto
- hiszpański: (1.1) aspecto m, apariencia ż
- interlingua: (1.1) apparentia
- japoński: (1.1) 見た目 (みため, mitame), 見掛け (みかけ, mikake), 外見 (がいけん, gaiken), 外観 (がいかん, gaikan), 風采 (ふうさい, fūsai), zwłaszcza o twarzy 見目 (みめ, mime)
- jidysz: (1.1) אויסזען n (ojszen), פּנים n (ponem)
- karaimski: (1.1) сыма
- litewski: (1.1) išvaizda ż
- łaciński: (1.1) species ż
- niemiecki: (1.1) Aussehen n
- norweski (bokmål): (1.1) utseende n
- nowogrecki: (1.1) όψη ż, εμφάνιση ż
- nowopruski: (1.1) wīds m
- rosyjski: (1.1) вид m, внешность ż
- rumuński: (1.1) aer n
- szwedzki: (1.1) utseende n
- tuvalu: (1.1) foliga
- ukraiński: (1.1) вигляд m
- węgierski: (1.1) kinézet
- wilamowski: (1.1) oüsśoün n
- włoski: (1.1) aspetto m, fattezza ż
- źródła:
- ↑ Skarbonka, „Poradnik Językowy” nr 6/1902, s. 110.