[go: nahoru, domu]

wymowa:
IPA[ju:`ni:k]
wymowa amerykańska?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) unikat

przymiotnik

(2.1) unikatowy
(2.2) wyjątkowy
(2.3) niepowtarzalny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. uniquely
rzecz. uniqueness
przysł. uniquely
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. unique[1]
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[y.nik] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jedyny
(1.2) unikatowy, unikalny
(1.3) wyjątkowy, nieporównywalny[1]
odmiana:
(1) lp unique m ż; lm uniques m ż
przykłady:
(1.1) Le monothéisme est une doctrine religieuse ou philosophique qui affirme l'existence d'un dieu unique et transcendant [2]. → Monoteizm jest doktryną religijną bądź filozoficzną, która głosi istnienie jedynego, transcendentnego Boga.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) źródłosłów dla ang. unique
(1) łac. unicus z łac. unus[3]
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. Monothéisme
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „unique” w: Des dictionnaires Larousse.