zawieść

zawieść (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzavʲjɛ̇ɕt͡ɕ], AS: [zavʹi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j  ​

homofon: zawieźć

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zawodzić)

(1.1) aspekt dokonany od: zawodzić

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zawieść
czas przyszły prosty		zawiodę	zawiedziesz	zawiedzie	zawiedziemy	zawiedziecie	zawiodą
czas przeszły	m	zawiodłem	zawiodłeś	zawiódł	zawiedliśmy	zawiedliście	zawiedli
	ż	zawiodłam	zawiodłaś	zawiodła	zawiodłyśmy	zawiodłyście	zawiodły
	n	zawiodłom	zawiodłoś	zawiodło
tryb rozkazujący		niech zawiodę	zawiedź	niech zawiedzie	zawiedźmy	zawiedźcie	niech zawiodą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zawiodłem był zawiodłeś był zawiódł był zawiedliśmy byli zawiedliście byli zawiedli byli ż zawiodłam była zawiodłaś była zawiodła była zawiodłyśmy były zawiodłyście były zawiodły były n zawiodłom było zawiodłoś było zawiodło było forma bezosobowa czasu przeszłego zawiedziono tryb przypuszczający m zawiódłbym, byłbym zawiódł zawiódłbyś, byłbyś zawiódł zawiódłby, byłby zawiódł zawiedlibyśmy, bylibyśmy zawiedli zawiedlibyście, bylibyście zawiedli zawiedliby, byliby zawiedli ż zawiodłabym, byłabym zawiodła zawiodłabyś, byłabyś zawiodła zawiodłaby, byłaby zawiodła zawiodłybyśmy, byłybyśmy zawiodły zawiodłybyście, byłybyście zawiodły zawiodłyby, byłyby zawiodły n zawiodłobym, byłobym zawiodło zawiodłobyś, byłobyś zawiodło zawiodłoby, byłoby zawiodło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zawiedziony, niezawiedziony zawiedzeni, niezawiedzeni ż zawiedziona, niezawiedziona zawiedzione, niezawiedzione n zawiedzione, niezawiedzione imiesłów przysłówkowy uprzedni zawiódłszy rzeczownik odczasownikowy zawiedzenie, niezawiedzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sprawić zawód, rozczarować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zawiedzenie n, zawód m, zawodzenie n, wiedzenie n, wodzenie n, zawodność ż, niezawodność ż

czas. zawodzić ndk., wieść ndk., wodzić dk.

przym. zawodny, niezawodny, zawiedziony

przysł. zawodnie, niezawodnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Nie mylić z zawieźć

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawodzić

źródła: