zakończenie
zakończenie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌzakɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [zakõĩ ̯ṇčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od zakończyć
- (1.2) ostatnia część jakiejś czynności, działań, opowieści, utworu literackiego, muzycznego, filmu
- (1.3) wystający fragment jakiegoś przedmiotu
- (1.4) praw. telekom. fizyczny punkt, w którym abonent otrzymuje dostęp do publicznej sieci telekomunikacyjnej; zob. też zakończenie sieci w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zakończenie zakończenia dopełniacz zakończenia zakończeń celownik zakończeniu zakończeniom biernik zakończenie zakończenia narzędnik zakończeniem zakończeniami miejscownik zakończeniu zakończeniach wołacz zakończenie zakończenia
- przykłady:
- (1.1) Zakończenie budowy było o wiele trudniejsze, niż jej rozpoczęcie.
- (1.2) Ten kryminał ma zaskakujące zakończenie. Nigdy nie zgadniesz, kto zabił!
- (1.3) Nikotyna poraża ruchowe zakończenia nerwowe.
- (1.4) Zakończenie sieci identyfikuje się za pomocą konkretnego adresu sieciowego.
- składnia:
- zakończenie + D.
- kolokacje:
- (1.1) zakończenie zadania / projektu / kariery / budowy / leczenia / roku szkolnego
- (1.2) szczęśliwe zakończenie • zakończenie utworu / książki / opowiadania
- (1.3) zakończenie aksonu • zakończenie nerwowe / wentylacyjne
- (1.4) zakończenie sieci
- synonimy:
- (1.1) sfinalizowanie, ukończenie, zwieńczenie, pot. meta
- (1.2) finał, zwieńczenie, finisz, kropka nad i, pot. końcówka, pot. koniec
- (1.3) końcówka, koniec, koniuszek
- antonimy:
- (1.1) rozpoczęcie
- (1.2) rozpoczęcie, początek
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kończenie n, zakańczanie n, końcówka ż
- czas. zakończyć, zakańczać, kończyć, dokończyć
- przym. końcowy, zakończony
- związki frazeologiczne:
- znaleźć zakończenie w sądzie / u prokuratora, itp.
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) end, completion, surcease; (1.2) end, ending, finale, epilogue; (1.3) ending; (1.4) network termination, skr. NT
- arabski: (1.1) إنتهاء ż, نهاية ż; (1.2) إنتهاء ż
- duński: (1.2) slutning w; (1.3) ende w
- esperanto: (1.1) fino; (1.2) fino; (1.3) finaĵo, fino; (1.4) retfino, fino
- niemiecki: (1.2) Ende n, Schluss m; (1.3) Ende n
- osmański: (1.2) صوڭ / صڭ (son), آخرت (âhiret); (1.3) اوج (uc)
- rosyjski: (1.1) оконча́ние n, заверше́ние n; (1.2) оконча́ние n, заверше́ние n, концо́вка, фина́л ż; (1.3) коне́ц m
- ukraiński: (1.1) закінчення n; (1.2) закінчення n; (1.3) закінчення n
- źródła: