Marina Vlady
Marina Vlady, pravim imenom Catherine Marina de Poliakoff-Baïdaroff (10. maj 1938 - ) je francuska pjevačica, glumica i spisateljica.
Marina Vlady | |||
---|---|---|---|
glumica | |||
Biografske informacije | |||
Rođenje | Catherine Marina de Poliakoff-Baidaroff 10. 5. 1938. Clichy, Hauts-de-Seine, Francuska | ||
Supružnik | Robert Hossein (1955–1959) (razvod) Jean-Claude Brouillet (1963–1966) (razvod) Vladimir Vysotsky (1970–1980) (njegova smrt)[1] Léon Schwartzenberg (1981–2003) (njegova smrt) | ||
Djeca | 3 | ||
Profesionalne informacije | |||
Zanimanje | glumica | ||
Opus | |||
Djelatni period | 1949– | ||
Znamenite uloge | |||
| |||
Službene stranice | |||
Artmédia |
Rođena je u umjetničkoj porodici ruskog porijekla. Glumačku je karijeru započela 1950-ih, da bi 1960-ih postala jedno od najznačajnijih imena francuskog i evropskog filma. Za ulogu Regine u italijanskoj crnoj komediji L'ape regina je nagrađena Nagradom za najbolju glumicu na Kanskom festivalu.
Prvi put se udala za glumca i režisera Roberta Hosseina, a potom je od 1963. do 1966. bila u braku sa poslovnim čovjekom Jeanom-Claudeom Bruilletom. Njen treći i najpoznatiji brak je bio sa sovjetskim glumcem i pjesnikom Vladimirom Visockim, za koga se udala 1969. godine. Taj brak, koji je u mnogo čemu bio simbolom hladnoratovskih podjela tadašnje Evrope, je postao jedna od najpoznatijih veza na daljinu u historiji, s obzirom da je i Vlady i Visocki nastavili odvojene karijere u Francuskoj i SSSR-u. Vlady se, kako bi sebi olakšala dobivanje vize od sovjetskih vlasti, učlanila u KP Francuske; godine 1971. je potpisala Manifest 343 kojim se tražilo da se u Francuskoj legalizira abortus. Njen brak sa Visockim je okončan pjesnikovom smrću 1980. godine. Posljednji brak je bio sa onkologom Leonom Schwartzenbergom, također okončan muževom smrću.
Izabrana filmografija
uredi- The Lady from Boston (1951)
- Dans la vie tout s'arrange (1952)
- Before the Deluge (1954)
- Sie (1954)
- La Sorcière (1956)
- Crime et Châtiment (1956)
- The Verdict (1957)
- La Princesse de Clèves (1961)
- L'ape regina (1963)
- Enough Rope (1963)
- Chimes at Midnight (1966)
- On a volé la Joconde (1966)
- Atout coeur à Tokyo pour OSS 117 (1966)
- 2 ou 3 choses que je sais d'elle (1967)
- Time to Live (1969)
- The Bermuda Triangle (1978)
- Hypochondriac (1979)
- Il sapore del grano (The Flavor of Corn) (1986)
- Follow Me (1989)
- Resurrection (2001)
- A Few Days of Respite (2011)
Izvori
uredi- ↑ Караев, Николай. „Марина Влади: Володя живет во мне – всегда”. PostTimees. Pristupljeno 17. V 2013.
Vanjske veze
uredi- Marina Vlady na sajtu IMDb
- Marina Vlady na Allociné (fr)
- Fiche de Marina Vlady sur le site de son agence Artmédia