[go: nahoru, domu]

உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

இரண்டாம் துருக்கியக் ககானரசு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
இரண்டாம் துருக்கியக் ககானரசு
𐱅𐰇𐰼𐰰:𐰃𐰠
துருக் ஏல்
682–744
நடு-கிழக்கு ஆசியாவில் அமைந்திருந்தது
பொ. ஊ. 720இல் இரண்டாம் துருக்கியக் ககானரசின் தோராயமான வரைபடம்.
நிலைகானரசு (நாடோடிப் பேரரசு)
தலைநகரம்ஒதுகென் (கோடை கால முகாம்)
Yarγan yurtï (winter camp)[1][page needed]
பேசப்படும் மொழிகள்பழைய துருக்கியம் (அலுவல் சமயம்)[2]
சமயம்
தெங்கிரி மதம் (அலுவல் சமயம்)[3]
அரசாங்கம்வாரிசு வழி முடியாட்சி
ககான் 
• 682 – 691
எல்தெரிசு ககான்
• 691 – 716
கப்யன் ககான்
• 716
இனல் ககான்
• 716 – 734
பில்கா ககான்
• 744
ஓசுமிசு ககான்
தர்கன் 
• 682 – 716
தோன்யுகுக்
• 716 – 731
குல் திகின்
சட்டமன்றம்குறுல்த்தாய்
வரலாறு 
• தொடக்கம்
682
• முடிவு
744
முந்தையது
பின்னையது
மேற்கு துருக்கியக் ககானரசு
கிழக்கு துருக்கியக் ககானரசு
தாங் அரசமரபு
உயுகுர் ககானரசு
எனிசை கிர்கிசு ககானரசு
துருகேசு

இரண்டாம் துருக்கியக் ககானரசு (Second Turkic Khaganate) என்பது நடு மற்றும் கிழக்காசியாவில் இருந்த ஒரு கானரசு ஆகும். இது கோக் துருக்கியர்களின் ஒரு பிரிவான அசீனா இனத்தவரால் நிறுவப்பட்டது. இந்தக் கானரசு உருவாவதற்கு முன்னர் கிழக்குத் துருக்கியக் ககானரசு மற்றும் தாங் அரசமரபின் ஆட்சி ஆகியவை நடைபெற்றன. இந்தக் கானரசானது[4][5][6] ஒர்கான் ஆற்றின் ஒதுகன் என்ற இடத்தை மையமாகக் கொண்டிருந்தது. இந்தக் கானரசுக்குப் பிறகு இதன் குடிமக்கள் தோகுஸ் ஒகுஸ் கூட்டமைப்பை நிறுவினர். இந்தக் கூட்டமைப்பு உயுகுர் ககானரசாக உருவானது.

உசாத்துணை

[தொகு]
  1. Newly discovered Old Turkic runic inscription of the Ulaanchuluut Mountain (Red Mountain) from the Central Mongolia On the basis of the Mongol-Japanese International Epigraphical Expedition in August 2018, Osawa Takashi
  2. David Prager Branner, (2006), The Chinese Rime Tables: Linguistic philosophy and historical-comparative phonology
  3. Empires, Diplomacy, and Frontiers. (2018). In N. Di Cosmo & M. Maas (Eds.), Empires and Exchanges in Eurasian Late Antiquity: Rome, China, Iran, and the Steppe, ca. 250–750 (pp. 269-418). Cambridge: Cambridge University Press.
    "...some scholars see this practice as amounting to a state religion, “Tengrism,” in which the ruling Ashina family gained legitimacy through its support from Tengri."
  4. Elena Vladimirovna Boĭkova, R. B. Rybakov, Kinship in the Altaic World: Proceedings of the 48th Permanent International Altaistic Conference, Moscow 10–15 July 2005, Otto Harrassowitz Verlag, 2006, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-05416-4, p. 225.
  5. Anatoly Michailovich Khazanov, Nomads and the Outside World, Univ of Wisconsin Press, 1984, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-299-14284-1, p. 256.
  6. András Róna-Tas, An introduction to Turkology, Universitas Szegediensis de Attila József Nominata, 1991, p. 29.