oya

Ayrıca bakınız: Oya

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: o‧ya

Ad

oya (belirtme hâli oyayı, çoğulu oyalar)

1. Genellikle ipek ibrişim kullanarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel

Çeviriler

çeviriler

• Fince: koristeommel (fi)

Sözcük birliktelikleri

• oya oya

Türetilmiş kavramlar

• oyaca, oyacı, oyacık, oyalı, oyasız, oyayken, oyayla, oyaysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "oya"
• Vikipedi'de oya

Çağatayca

Ad

1. küçük kız kardeş

Tatarca

Ad

oya

1. yuva

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.