temyiz

Türkçe

[tem·yi:z]

Köken

Arapça

Ad

temyiz (belirtme hâli temyizi, çoğulu temyizler)

1. ayırt etme
2. (hukuk) mahkemelerce verilen kararın kanun ve usul yönünden incelenmesini sağlayan yasal yol

   Dama tıkıldım ama temyizde beraat ettim. - Aka Gündü

Çeviriler

çeviriler

• Fince: hylkäys (fi)
• Kürtçe: jêcudakirin (ku), cudahî (ku), temyiz (ku)
• Rusça: кассация (ru) (kassatsiya)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "temyiz" maddesi