Эинтрачт Франкфурт
Айнтрахт Франкфурт | ||||
Тўлиқ номи | Эинтрачт Франкфурт э.В. | |||
Лақаби | СГЕ (Спортгемеинде Эинтрачт) Диэ Адлер (Бургутлар) | |||
Асос солинган | 1899-йил 8-март | |||
Стадион | Деуцче Банк Парк | |||
Стадион ҳажми | 58,000 | |||
Президенти | Матҳиас Беcк | |||
Мураббийи | Дино Топпмöллер | |||
Сардори | Себастиан Роде | |||
Вебсайт | http://www.eintracht.de | |||
Мусобақаси | Бундеслига | |||
2023-24 | 6 | |||
|
„Айнтрахт“ (немисча: SG Eintracht Frankfurt e.V.) — Франкфурт-Майнда жойлашган немис профессионал футбол клуби. Бундеслига иштирокчиси. Клубнинг уй стадиони Деуцче Банк Парк бўлиб, сиғими 58 000 томошабинга мўлжалланган[1].
Тарих
[edit | edit source]1899-1939-йиллар
[edit | edit source]1899-йил 8-март куни Франкфурт-Майн шаҳрида Франкфуртер Фуßбалл-Cлуб Виcториа вон 1899 ва Франкфуртер Фуßбалл-Cлуб Киcкерс вон 1899 клубларига асос солинган. 1908-йилнинг 5-апрелида „Киcкерс“ футболчиси Фриц Беккер Германия миллий футбол терма жамоаси тарихидаги илк ўйин — Швейцарияга қарши ўртоқлик ўйинида иккита гол уради. 1908-йилнинг ўзидаёқ „Киcкерс“ 1. Франкфуртер Ҳоcкейcлуб клубини қўшиб олади. 1911-йил „Киcкерс“ ва „Виcториа“нинг бирлашиши натижасида янги футбол клуби — Франкфуртер Фуßбаллвереин (Киcкерс-Виcториа) вон 1899 пайдо бўлди. 1914-йилда, Биринчи жаҳон уруши бошланганидан сўнг, мамлакат чемпионати тўхтатилди ва бирлашган клубнинг аксарият ўйинчилари урушга кетишди.
Урушдан қайтгач, Киcкерс-Виcториа футболчилари клубни тикладилар ва 1920-йил апрел ойида улар Франкфуртер Турнгемеинде (1861-йилда ташкил этилган) билан бирлашдилар ва янги клуб — Турн- унд Спортгемеинде Эинтрачт Франкфурт вон 1861 ни ташкил этдилар. Айнан ўша пайтда клуб номида „Айнтрахт“ (немисча: бирдамлик, келишув) сўзи биринчи марта пайдо бўлади. 1927-йилда Германия гимнастика ассоциациясининг босими туфайли клуб тарқатиб юборилди ва унинг асосида иккита янги жамоалар — Турнгемеинде Эинтрачт Франкфурт вон 1861 ва Спортгемеинде Эинтрачт Франкфурт (Ф.Ф.В) вон 1899 тузилди. Икки клубнинг тарихи узоқ давом этмади.
1945-1959-йиллар
[edit | edit source]Иккинчи жаҳон урушидан сўнг, янги ташкил этилган СГ Эинтрачт 1946 клуби Ҳессен кубогини қўлга киритади. 1954-йилда „Айнтрахт“ футболчиси Алфред Пфафф Германия Федератив Республикаси футбол терма жамоаси сафида жаҳон чемпиони бўлди. 1959-йилда „Айнтрахт“ Берлинда „Киcкерс Оффенбач“ни ўз тарихида биринчи ва сўнгги бор Германия чемпиони бўлади.
1960-1978-йиллар
[edit | edit source]1960-йили „Айнтрахт 1946“ Чемпионлар кубогининг илк бор Германиядан иштирок этаётган финалчисига айланди. Глазгода кечган учрашувда франкфуртликлар Мадриднинг Реал клуби томонидан 3:7 ҳисобида мағлуб этилади. Ушбу матчда франкфуртликлар киритган 3 голдан 2тасига Эрwин Стеин муаллифлик қилган.
1963-йилда „Айнтрахт“ профессионал клублар ўртасида илк бор ўтказилаётган Германия футбол чемпионатида қатнашади. „Айнтрахт“ Бундеслигадаги биринчи мавсумда учинчи ўринга сазовор бўлади ва ГФР кубоги финалига йўл олади. Финалда „Мюнхен 1860“ клубига 0:2 ҳисоби билан мағлуб бўлади. 1968-йилда клуб ўз номини айни вақтдаги Эинтрачт Франкфурт э.В.га ўзгартирди.
ХХ асрнинг 60-70-йиллари Франкфурт клуби учун энг муваффақиятли кечди. ГФР терма жамоаси сафида клуб футболчилари — 1966-йилги Жаҳон чемпионати кумуш медали совриндори Алфред Лутз, жаҳон чемпиони Бернд Ҳöлзенбеин ва жаҳон ҳамда Европа чемпиони Жüрген Грабоwскилар тўп тепадилар. 1974 ва 1975-йилларда „Айнтрахт“ икки марта Германия кубогини қўлга киритган.
1978-1994-йиллар
[edit | edit source]Мураббий Фридел Раусч бошчилигида клуб УЭФА кубоги финалига чиқади ва 1980-йил 2-майда бошқа бир немис жамоаси — Мёнхенгладбахнинг „Боруссия“ жамоаси устидан ғалаба қозонади. 1981 ва 1988-йилларда финал ўйинларида „Кайзерслаутерн“ ва „Бохум“ни мағлуб этиб, „Айнтрахт“ яна икки бор ГФР кубогини ютади. 1993 ва 1994-йилларда „Айнтрахт“ икки марта Европа кубоги чорак финалига чиқа олди, бироқ 1980-йилги муваффақиятни такрорлай олмади. Ўша йилларда клуб ўйинчиси Антҳонй Ебоаҳ Бундеслиганинг энг яхши тўпурарига айланди.
1994-2003-йиллар
[edit | edit source]1994-йилдан кейин клубнинг аҳволи ёмонлашди ва 1995/1996-йилги мавсум якунларига кўра „Айнтрахт“ Иккинчи Бундеслигага тушиб кетди. Бироқ шу йили — 1996-йилда франкфуртликлар дарвозабони Андреас Коэпке Европа чемпиони бўлди. Орадан икки йил ўтиб, 1998-йилда клуб яна Бундеслигага қайтди, аммо уч мавсум давомида лигадаги ўрнини сақлаб қолиш учун курашиб, 2001-йилда яна иккинчи лигага тушиб кетди.
„Айнтрахт“нинг иккинчи дивизионга қайтиши жамоа бош ҳомийси банкрот бўлган вақтга тўғри келди ва бу 8 миллион евро миқдоридаги қарз шаклланишига олиб келди. Фақат РМВ, Фрапорт, Маинова, Мессе Франкфурт каби бир қатор шаҳар компанияларини ўз ичига олган ҳомийлар бирлашмасининг фавқулодда тузилиши жамоанинг бутунлай парчаланишидан сақлаб қолди. Клубдаги муаммолар шу билан тугаб қолмади. Лицензия ҳужжатларини расмийлаштиришдаги хато туфайли Германия футбол ассоциацияси клубга лицензия беришдан бош тортди, бу эса клубни минтақавий ҳаваскорлар лигасига ўтказиш хавфини келтириб чиқарди. Натижада „Айнтрахт“ раҳбарияти барибир клубни Иккинчи Бундеслигада сақлаб қолишга муваффақ бўлди.
2003-йилда „Айнтрахт“ иккинчи дивизионда учинчи ўринни эгаллаб, Бундеслигага қайтишга эришди. Жамоа бор-й йўғи яна бир йил кучлилар орасида қола олди.
2004-йилдан — ҳозирги кунгача
[edit | edit source]2004-йилда клубни Фриэдҳелм Функел бошқарган ва у бир йил ичида „Айнтрахт“ни Бундеслигага қайтаришга муваффақ бўлган. 2006-йили франкфуртликлар Германия кубоги финалида Мюнхеннинг „Бавария“ жамоасига 0:1 ҳисобида имкониятни бой беришган. Аммо Мюнхен Чемпионлар лигасида ўйнаш ҳуқуқига эга бўлганлиги сабабли „Айнтрахт“ мағлубиятга қарамай, УЭФА кубоги йўлланмасини қўлга киритди ва у ерда гуруҳ босқичига чиқишга муваффақ бўлди. Бундеслигада Франкфурт клуби ўзининг энг катта муваффақиятига 2018/19-йилги мавсумда эришиб, 7-ўринни эгаллади. Жамоанинг асосий ютуғи 2018-йилги мамлакат кубоги финалида „Бавария“ устидан 3:1 ҳисобида ғалаба қозониш бўлиб, бу уларга 2018/2019-йилги мавсумда Европа лигасида қатнашиш имконини берди ва унда жамоа турнинг ярим финалигача бора олди. Пеналтилар сериясида мусобақанинг бўлажак ғолиби "Челси"га мағлуб бўлди.
2021/2022-йил мавсумида „Айнтрахт“ футбол клуби Европа лигаси чорак финалида „Барселона“ни, ярим финалда эса „Вест Ҳем Юнайтед“ клубини мағлуб этиб, финалга йўл олди. Финал ўйинида франкфуртликлар „Рейнжерс“ билан куч синашади[2].
Клуб Европа лигаси финалнинг асосий вақтини Глазгонинг „Рейнжерс“ клуби билан 1:1 ҳисобида ўтказди. Ғолиб пеналтилар сериясидаги 5:4 ҳисоби билан „Айнтрахт“ фойдасига ҳал бўлди[3].
Ютуқлар
[edit | edit source]Миллий мусобақалар
[edit | edit source]Германия чемпионати
Германия кубоги
Германия Суперкубоги
- Финалчи (2): 1988, 2018
Иккинчи Бундеслига
Халқаро мусобақалар
[edit | edit source]Европа чемпионлари кубоги
- Финалчи: 1960
Интертото кубоги
- Ғолиб: 1966/1967
Алп кубоги
Таркиб
[edit | edit source]Асосий жамоа
[edit | edit source]Жамоа таркиби футбол клубининг расмий сайтидаги маълумотлар асосида киритилган[4].
|
|
Ижарадаги футболчилар
[edit | edit source]
|
|
Манбалар
[edit | edit source]- ↑ https://club.eintracht.de/club-eintracht-ev/
- ↑ https://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/0272-1486886cbecc-29a90353e67a-1000--uefa-europa-league-final-frankfurt-vs-rangers/
- ↑ https://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/0272-1486886cbecc-29a90353e67a-1000--eintracht-frankfurt-meet-the-2021-22-uefa-europa-league-winners/
- ↑ „архив нусхаси“. 2024-йил 22-июлда асл нусхадан архивланган. Қаралди: 2024-йил 22-июл.
Ҳаволалар
[edit | edit source]- Клубнинг расмий сайти
- Клуб мухлислари сайти
- Клуб уй стадионининг расмий сайти
- Клуб фаолияти статистикаси (Wайбаcк Мачине сайтида 2007-09-27 санасида архивланган)