[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

côp d' cote

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantivire

[candjî]
singulî pluriyal
côp d' cote côps d’ cote

côp d' cote omrin

  1. assaetchance subite po ene sakî k' on voet voltî tot d' on côp.
    • Ass dedja yeu l' côp d' cote, sabaye ?
    • Vo-v'-là tot ènondè avou nosse vèjène, Châle. Sèrè-ce on côp d' cote? Joselyne Mostenne, Lès cotes dol vèjène, Les Cahiers Wallons, 2024,  2, p. 45.


Ratournaedjes

[candjî]
atirance subite po ene båshele