[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

divénr

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « divénr », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
divénr divénrs

divénr

  1. (vî mot) vénrdi
    • Ayir, cwand il ont vnou a Văleni, i n’ ont nén plou magnî bråmint des sacwès, la ki, come dijheut leu moman, « al moens, li Djoû d’ Bon Dvénr, i fåt fé cwåreme », ki c’ est : n’ magnî fok des djotes. Mins les nanxhes des viyès djins do viyaedje, c’ est d’ ni magnî fok des djotes tot l’ timp do cwåreme, adon ki l’ Djoû d’ Bon Dvénr c’ est pår djune. Gabriyel & Gabriyel.

Mots vijhéns

[candjî]
Les djoûs del samwinne e walon
londi,
dilon (vî mot)
mårdi,
dimår (vî mot)
mierkidi,
dimiek (vî mot)
djudi,
diyou (vî mot)
vénrdi,
divénr (vî mot)
semdi,
dissem (vî vî mot)
dimegne,
didim (vî vî mot)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : vénrdi