[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

galant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « galant », lu-minme pårticipe prezintrece di galer (furler po s' plaijhi), d' on tayon-bodje vî francike * wala (« bén ») (k' a dné l' nelerlandès «wel» et l' inglès «well»); çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ant ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
galant galants

galant omrin

  1. djonne ome ki vént vey ene djonne feye.
    • Elle n'a co pont d' galant ?
    • Pont d' pwin didins l' armwere, Et ça vout des galants !
    • (C' est l' cafè).
  2. (noûmot pa stindaedje do sinse) li minme sacwè, dins ene cope gaiye
    • On n' dit nén “arachnofobe”, mins “aracnofobe”. Mins gn a rén avou ça. Ç' n' est nén d' ces galants la k' dji vs divize, mi. C' est k' dj' a on galant... on madjopin... on valet k' dji voe voltî, Mman ! Gabriyel & Gabriyel.
  3. araegne (egzimpe pus hôt)

Ratourneures

[candjî]

fleur di galant

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
djonne ome ki vént vey ene djonne feye

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin galant galants
femrin padrî galante galantes
femrin padvant galante galantès

galant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. binamé avou tolminme kéne kimere, tot djåzant d' èn ome.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin galant galants
femrin galante galantes

galant omrin

  1. galant (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon) (binamé avou tolminme kéne kimere, tot djåzant d' èn ome).