[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

rinme

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « ramus » (coxhe), vî lingaedje d’ oyi « raim ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rinme rinmes

rinme femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. pitite fene coxhete, aprume di beyôle, k’ on fjheut des ramons avou.
    • On fjheut des ramons avou des rinmes di beyôle.
    • Av des rinmes di ramon ?
  2. (nén contåve) coxhetes di beyôle.
  3. coxhe k’ on stitche e tere, dins les semaedjes di poes, di feves, et k’ elzî sieve d’ astoca.
    • On prind des brantches di hesse po fé des rinme di poes ; li mî, c’ est les pus brantchous. Michel Anselme (fråze rifondowe).
    • Metoz des rinmes a vos poes greks. Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
  4. bråmint des sacwès metowes so ene roye, alignmint.
    • Sol tchamp, on a edåmé les pîces di petråles; les råyî al mwin avou l' schoupea, côper leu cou å fiermint, les stårer a rinmes, les passer al macrale. Jacques Desmet, On Sånî a pårt.

Ratourneures

[candjî]
  1. rinme di pingne : montant do tcherdon ås folons, eployî po-z astoker les poes.
  2. poes ås rinmes : poes ki n’ vinèt k’ so des coxhetes (eneviè les mandje-tot et les nintes ki vnèt a tere).
  3. mete des rames a ses poes

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
coxhete di beyôle po fé des ramons
coxhe k’ on stitche e tere po-z astoker les poes, les feves

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike rinme so Wikipedia.