[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

vierbire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vierb- » ‎(« viebe ») avou l’ cawete « -ire » (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2007).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vierbire vierbires

vierbire femrin

  1. troke di mots fwaite d' on viebe et d' onk u di sacwants ôtes mots, et ki rote come on seu viebe.

Mots vijhéns

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
troke di mots ki rote come on viebe

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike vierbire so Wikipedia