[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

åbiedje

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « åbiedje », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
åbiedje åbiedjes

åbiedje femrin

  1. måjhone wice k’ on pout magnî eyet doirmi, tot payant.
    • Passer l’ nute a l’ åbiedje.
    • Èn ome da Schulmeister a stî touwé djusse sol pavêye di noste åbiedje Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 10 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
åbiedje