obiecać

波蘭語

詞源

繼承自原始斯拉夫語 *oběťati。

發音

• 國際音標^(幫助)：/ɔˈbjɛ.t͡sat͡ɕ/

• 音頻：

  (檔案)

• 韻部：-ɛt͡sat͡ɕ
• 音節化：o‧bie‧cać

動詞

obiecać 完 (非完整體 obiecywać)

1. (及物、不及物) 承諾，保證

   Obiecaj mi, że wrócisz! ― 答應我，你會回來的！

變位

obiecać 完 的變位

		單數			複數
	人稱	陽性	陰性	中性	陽性人稱	陰性 / 中性 / 陽性非人稱
不定式		obiecać
將來時	第一人稱	obiecam			obiecamy
	第二人稱	obiecasz			obiecacie
	第三人稱	obieca			obiecają
	非人稱	obieca się
過去式	第一人稱	obiecałem	obiecałam		obiecaliśmy	obiecałyśmy
	第二人稱	obiecałeś	obiecałaś		obiecaliście	obiecałyście
	第三人稱	obiecał	obiecała	obiecało	obiecali	obiecały
	非人稱	obiecano
條件式	第一人稱	obiecałbym	obiecałabym		obiecalibyśmy	obiecałybyśmy
	第二人稱	obiecałbyś	obiecałabyś		obiecalibyście	obiecałybyście
	第三人稱	obiecałby	obiecałaby	obiecałoby	obiecaliby	obiecałyby
	非人稱	obiecano by
命令式	第一人稱	niech obiecam			obiecajmy
	第二人稱	obiecaj			obiecajcie
	第三人稱	niech obieca			niech obiecają
被動形動詞		obiecany	obiecana	obiecane	obiecani	obiecane
前副動詞		obiecawszy
動名詞		obiecanie

派生詞

• obiecanka

相關詞彙

• obietnica

派生語彙

• → 白俄羅斯語: абяца́ць (abjacácʹ)
• → 烏克蘭語: обіця́ти (obicjáty)

拓展閱讀

• 參見obiecać 在 Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關obiecać的內容