Sayqak

Vikipediya, azad ensiklopediya
Qolcomaq (müzakirə | töhfələr) tərəfindən edilmiş 19:18, 22 iyun 2017 tarixli redaktə
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Sayqalar
Sayqa
Sayqa
Elmi təsnifat
XƏTA: parentrang parametrlərini doldurmaq lazımdır.
???:
Sayqalar
Beynəlxalq elmi adı
Saiga tatarica Linnaeus, 1766
Sinonimləri
  • Capra tatarica Linnaeus, 1758
  • Saiga ricei Frick, 1937[1]
Ареал
şəkil
Mühafizə statusu
en:Critically endangered species
Son həddə çatmışlar
Critically Endangered (IUCN 3.1) Critically Endangered19832

Sayqa və yaxud sayqak( Saiga tatarica mongolica )

Görünüşü

Məhv olma həddindədir. Bədənin uzunluğu 110-116 sm. Peysərdə hündürlüyü 60-67 sm. Quyruğun uzunluğu 8 sm. Gövdəsi uzunsovdur. Əzaları qısa, incədir. Boynu yoğundur. Başı qeyri mütənasib iridir. Ön tərəfdən üz hissəsi,ağzının üstündə, hərəkətli xortumvari şiş kimidir. Qulaqları qısa və yumruvaridir. Buynuzlar ancaq erkəklərdə olur. Onların uzunluğu 22 sm. qədərdir. Liravari buynuzları demək olar ki şaqulidir. Yayda tük örtüyü alçaqdır, nisbətən seyrəkdir, qumvari-bozdur. Quyruqyanı güzgüsü yoxdur. Qışda tük örtüyü daha hündür və sıxdır, çox açıq, boz-palıdı rəngdədir.

Areal

İki təcrid olunmuş sahədə yayılmışdılar: Monqol Altayından cənubda, Baytaq-Boqdo zirvəsi yanında və Monqol Altayından şimalda Böyük göllər çalasında. Hal-hazırda ancaq ancaq Monqol Altayından şimalda Şarqın Qobi səhrasında qalıb. Areal 4-5 min kv.km.-i keçmir.

Qidalanması

Düzənlikdə yaşayırlar, səhrada və yarımsəhralarda. Təklikdə yaxud kiçik qruplarda qalırlar. Yayda səhər və axşamlar fəaldırlar, qışda günboyu. Əsasən otla, efemerlərlə, buğdalarla qidalanırlar.

Cütləşmə və laktasiya

Cütləşmə vaxtı noyabrın sonlarına -dekabrın sonlarına təsadüf edir. Bu vaxt erkək bir neçə dişi ilə birgə olur. Boğazlıq vaxtı 5 aydır. Dişi 1-2 bala gətirir.

Sayı

Sayları 1984-cü ildə 100-150 başı keçmirdi.Monqol sayqakının sayının azalması brakonyerliklə və otlaqlarının ev heyvanlarının sürüləri tərəfindən tutulması ilə əlaqədardır. Qanunla qorunurlar.

Mənbə

В.Е Соколов. Редкие и исчезающие животные. Млекопитающие. Москва "Высшая школа" 1986 səh. 464

  1. Paleobiology Database: Saiga tatarica