[go: nahoru, domu]

Məzmuna keç

Herhard Hauptman

Herhard Hauptman
Fayl:Gerhart Hauptmann nobel.jpg, Wandbild Gerhart Hauptmann.jpg
Doğum tarixi 15 noyabr 1862
Doğum yeri Szczawno-Zdrój
Vəfat tarixi 6 iyun 1946
Vəfat yeri Jagniątków
Şəxsi veb-saytı
Vikipediya məqaləsi

Herhard Hauptman (1862 – 1946) — Alman yazıçısı və dramaturqu idi. 1912 -ildə ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı aldı.



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


  • Bəzi evliliklər yalnız yatmış heyvanlar kimi bir-birinə bağlanır.
  • Bir işdə ustad olan, yeni bir işdə tələbə olmalıdır.
  • Bütün musiqilər ürəkdən gəlir və yenidən ürəyə çatmalıdır.
  • Daha dərin səhv edənlər də daha ağıllı olacaqlar.
  • Həyat demək olar ki, davamlı özünü kəşf axınıdır.
  • Xaricə gedən almanların kobudluğu, iddialı xasiyyəti, nadincliyi və pis davranışları o zamanlar çoxlarını narahat edirdi: müəyyən ziyan vururdu.
  • Xeyirxahlıq bir sənətdir.
  • İnsanın baeyni ən qədim səhnədir. İlk teatrın açılışından çox əvvəl orada tamaşalar nümayiş etdirilirdi.
  • İnsanların qayğısına qalmaq mədəniyyətdir, insanları xorlamaq: barbarlıqdır.
  • Qadın bir mələyi müvəffəqiyyətlə təqlid edir, amma xoşbəxtlikdən Allah bir neçə gözəl səhv etdi.
  • Qadının zəif cəhətləri kişiləri sevindirir, kişilərin zəif cəhətləri qadınları incidir.
  • Mən hələ də öz evimdəyəm?" — Son sözlər , 6 iyun 1946-cı il.
  • Otun bitdiyini eşitməməlisən, əks halda kar olarsan.
  • Ölüm həyatın ən yumşaq formasıdır: əbədi sevginin şah əsəridir.
  • Ömrüm boyu mismarı çəkiclə daşa yeritməyə çalışdım. Yalnız indi başa düşdüm ki, cəkic də, mismar da, daş da elə mən özümmüşəm.[1]
  • Sevgi dolu baxışdır, görənin, peyğəmbərin baxışıdır.
  • Sevgi ilə rənglənməyən hər şey rəngsiz olaraq qalır.
  • Yuxarıya can atan öz qanadlarını açsın.
  • Yumor, sərhədsiz biliklə birləşən həddi bilməkdir.

İstinadlar

[redaktə]
  1. Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı,2014. səh. 431.