Леапольд Гаровіц

Леапольд Гаровіц
Леапольд Гаровіц
Дата нараджэння	11 студзеня 1838 ці 2 лютага 1838
Месца нараджэння	Розганаўцы[d], Кошыцы-аколіца[d], Кошыцкі край, Славакія;
Дата смерці	16 лістапада 1917[…] (79 гадоў)
Месца смерці	Вена, Аўстра-Венгрыя;
Месца пахавання	Old Jewish Cemetery[d];
Грамадзянства	Венгрыя; Польшча; Аўстрыя; Расійская імперыя;
Дзеці	Стэфані Гаровіц[d]
Род дзейнасці	мастак, партрэтыст
Жанр	партрэт
Вучоба	Венская акадэмія выяўленчых мастацтваў;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леапольд Стэфан Гаровіц (польск.: Leopold Stefan Horowitz; 2 лютага 1838, Разгоны (цяпер Разганаўцэ (англ.) (бел.) — 16 лістапада 1917, Вена, Аўстра-Венгрыя) — польскі жывапісец і партрэтыст яўрэйскага паходжання.

Біяграфія

З 1850 года навучаўся майстэрству малюнка і жывапісу ў венскай Акадэміі выяўленчых мастацтваў у Карла Ёзэфа Гейгера і Карла Вурцынгера (ням.) (бел.. У 1857 годзе скончыў акадэмію, атрымаўшы Першую прэмію.

Перасяліўшыся ў Парыж, на працягу васьмі гадоў стварыў шмат твораў партрэтнага і жанравага жывапісу. У сваёй творчасці ішоў стылю і манеры лісты Рэмбрандт, пазней Антоніса Ван Дэйка.

У 1868 годзе пераехаў у Варшаву, дзе пісаў сцэнкі з польска-яўрэйскага побыту, у тым ліку, «Гадавіну разбурэння Іерусаліма». У 1891 пасяліўся ў Берліне, дзе бліскучая тэхніка, элегантная манера і трактоўка ў духу старадаўніх майстроў зрабілі яго любімым партрэтыстам мясцовай арыстакратыі.