emaint
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus « ema- » hag an dibenn-ger « -int ».
Furm verb
emaint /eˈmajɲ(t)/
- Stumm lec'hiañ ar verb « bezañ », displeget e trede gour lies an amzer-vremañ.
- Pelec'h emañ ma breudeur? Pelec'h emaint ?
- [...] setu emaint aze morfilet. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 165.)
- Kalz emaint ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 175.)
- Teir blac'h emaint ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 175.)
