emaint

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ema- hag an dibenn-ger -int

Furm verb

Stumm lec'hiañ ar verb bezañ/bout e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

A verk al lec'hiañ :

Pelec'h emañ ma breudeur ? Pelec'h emaint ? — (?, p. ?.)

— « [...]. Setu emaint aze morfilet, ha mar karjent bezañ chomet sioul hag e peoc'h, ne vije c'hoarvezet droug ebet ganto. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 165.)

Kalz emaint ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 175.)

Teir blac'h emaint ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 175.)

Troidigezhioù

galleg : ils/elles sont ^(fr)

Gwelet ivez

demaint (implijet war-lerc'h mar)
emaon, emaout, emañ, emaomp, emaoc'h, emeur
edon, edos, edo, edomp, edoc'h, edod