[go: nahoru, domu]

Mont d’an endalc’had

oa

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger predenek *esāt, aet da oi en henvrezhoneg, oe, oae pe oa e krennvrezhoneg, oa pe oe (rannyezh Gwened) e brezhoneg a-vremañ. Kar d'ar ger kembraek oedd. — (Kenneth Jackson, A Historical Phonology of Breton, The Dublin Institute For Advanced Studies, 1967, p. 185.)

Furm verb

oa /ˈwa/

  1. Furm ar verb bezañ e trede gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.
    War-lerc'h a
    War-lerc'h e
    War-lerc'h ez
    War-lerc'h ma
    War-lerc'h mar
    War-lerc'h ne
    War-lerc'h n'

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Gerioù kar dre o ster