damvouget

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar verb damvougañ hag -et.

Anv-gwan

damvouget /dãmˈvuː.ɡet/

1. Mouget diwar hanter.
   • [...] hag ar muzik a zone hep paouez, gwech krenv, nerzus, laouen, gwech goustad, izel, damvouget ha doanius. — (Ar Basion e Kastell-Paol, Feiz ha Breiz, Mezheven 1925, p. 233.)
   • [...], hag evel un heklev damvouget e kleven neuze soroc'h an dour ouzh ar garreg, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 116.)
   • [...] ; er pellder, harzh damvouget ur c'hi raouiet ; [...] — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 21.)
   • A-benn ar fin, skuizh-divi, dre hir gouelañ ha difronkal, en em astennas war he gwele, en deñvalded, hep bezañ graet zoken ur sin ar groaz evit en em wareziñ ha, damvouget gant ar glac'har, en em roas da gousket. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 19.)

Troidigezhioù

• galleg : amorti ^(fr)
• galleg : assourdi ^(fr)
• galleg : presque éteint ^(fr)
• galleg : presque étouffé ^(fr)