Ἐρυθραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἐρυθραῖος	ἡ	Ἐρυθραίᾱ	τὸ	Ἐρυθραῖον
γενική	τοῦ	Ἐρυθραίου	τῆς	Ἐρυθραίᾱς	τοῦ	Ἐρυθραίου
δοτική	τῷ	Ἐρυθραίῳ	τῇ	Ἐρυθραίᾳ	τῷ	Ἐρυθραίῳ
αιτιατική	τὸν	Ἐρυθραῖον	τὴν	Ἐρυθραίᾱν	τὸ	Ἐρυθραῖον
κλητική ὦ!		Ἐρυθραῖε		Ἐρυθραίᾱ		Ἐρυθραῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἐρυθραῖοι	αἱ	Ἐρυθραῖαι	τὰ	Ἐρυθραῖᾰ
γενική	τῶν	Ἐρυθραίων	τῶν	Ἐρυθραίων	τῶν	Ἐρυθραίων
δοτική	τοῖς	Ἐρυθραίοις	ταῖς	Ἐρυθραίαις	τοῖς	Ἐρυθραίοις
αιτιατική	τοὺς	Ἐρυθραίους	τὰς	Ἐρυθραίᾱς	τὰ	Ἐρυθραῖᾰ
κλητική ὦ!		Ἐρυθραῖοι		Ἐρυθραῖαι		Ἐρυθραῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἐρυθραίω	τὼ	Ἐρυθραίᾱ	τὼ	Ἐρυθραίω
γεν-δοτ	τοῖν	Ἐρυθραίοιν	τοῖν	Ἐρυθραίαιν	τοῖν	Ἐρυθραίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἐρυθραῖος < Ἐρυθρ(αί) (της Ιωνίας) + -αῖος

Επίθετο

Ἐρυθραῖος, -α, -ον

• που προέρχεται από τις Ερυθρές ή σχετίζεται μ' αυτές

  ※  τὸ ἐθνικὸν Ἐρυθραῖος καὶ Ἐρυθραία καὶ Ἐρυθραῖον. καί ἐστιν ἄκρα <Ἐρυθρά> τῆς Λιβύης, ὡς Ἀρτεμίδωρος ἑβδόμῃ γεωγραφουμένων. (Στέφανος Γραμματικός, Ἐθνικά, 280, 3-5)

Ουσιαστικό

Ἐρυθραῖος, -ου αρσενικό (θηλυκό Ἐρυθραία)

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος των Ερυθρών

Κύριο όνομα

Ἐρυθραῖος, -ου αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Πηγές

• Ἐρυθραῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ἐρυθραῖος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press