Μαγνήτιση

Μαγνήτιση λέγεται η διαδικασία (τρόπος) μετάδοσης των ιδιοτήτων του μαγνήτη σε μεταλλικά ή μαγνητικά σώματα. Συμβολίζεται με Μ. Η μαγνήτιση συνδέεται με το μαγνητίζον πεδίο Η μέσω της σχέσης Μ=χΗ, όπου χ η μαγνητική επιδεκτικότητα του υλικού. Το Μ έχει διάνυσμα παράλληλο με το Η και ομόρροπο με αυτό στα σιδηρομαγνητικά και παραμαγνητικά υλικά, ενώ αντίρροπο στα διαμαγνητικά υλικά.

Τρόποι μαγνήτισης

Η Μαγνήτιση μπορεί να γίνει δι΄ επαφής, δι΄ επαγωγής και διά μηχανικών παραμορφώσεων.
Η Μαγνήτιση δι΄ επαφής ή εξ επαφής, γίνεται με την επαφή μαλακού σιδήρου ή χαλύβδινου τεμαχίου με τον πόλο ενός μαγνήτη, οπότε ο μαλακός μαγνήτης ή το χαλύβδινο τεμάχιο αποκτά μαγνητικές ιδιότητες, εμφανίζοντας δηλαδή δύο πόλους εκ των οποίων αυτός που είναι προς τον επιδρώντα μαγνήτη να είναι ετερώνυμος εκείνου.

Η Μαγνήτιση δι΄ επαγωγής ή εξ επαγωγής, δημιουργεί τα ίδια παραπάνω αποτελέσματα με τη διαφορά ότι αυτή γίνεται από κάποια απόσταση με μαγνήτη, είτε αν το τεμάχιο του χάλυβα ή του μαγνητικού σώματος τοποθετηθεί ή βρεθεί μέσα σε μαγνητικό πεδίο. Η μετάδοση των μαγνητικών ιδιοτήτων δια του τρόπου αυτού ονομάζεται μαγνητική επαγωγή ή μαγνήτιση εξ επαγωγής.

Τέλος μαγνήτιση μπορεί να προκληθεί και από μηχανικές καταπονήσεις (πχ κρούση) που μπορεί να υποστεί τεμάχιο μαλακού σιδήρου ή χάλυβα.

Η επίδραση της θερμοκρασίας επί των μαγνητικών ιδιοτήτων της ύλης είναι περίπλοκη. Ερευνήθηκε από τον Κιουρί ο οποίος και διατύπωσε επ΄ αυτού τους φερώνυμους νόμους του, που ισχύουν όμως για περιορισμένες περιοχές (κλίμακας τιμών) της θερμοκρασίας.