[go: nahoru, domu]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντρέα Λουκέσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντρέα Λουκέσι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Andrea Lucchesi (Ιταλικά)
Γέννηση23  Μαΐου 1741[1][2]
Μόττα ντι Λιβέντσα
Θάνατος21  Μαρτίου 1801[1][2][3]
Βόννη[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Εκλεκτοράτο της Κολωνίας
Ιδιότηταοργανίστας, συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας
Όργαναεκκλησιαστικό όργανο
Είδος τέχνηςόπερα, κλασική μουσική και liturgical music

Ο Αντρέα Λουκέσι (Andrea Luchesi) (Μόττα ντι Λιβένζα - Ιταλία, 23 Μαΐου 1741Βόννη 21 Μαρτίου 1801) ήταν Ιταλός συνθέτης και οργανίστας της κλασικής περιόδου.

Στην ηλικία των 15 μετακόμισε στη Βενετία, όπου μελέτησε με τους καλύτερους μουσικούς και έγινε γρήγορα γνωστός για τις ικανότητές του στο εκκλησιαστικό όργανο, το τσέμπαλο και τη σύνθεση.

Το 1771 προσκλήθηκε στη Βόννη από τον Αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας. Από το 1774 έως το 1794 ήταν Kapellmeister (αρχιμουσικός) στην Αυλή της Βόννης, όπου φέρεται ότι είχε ως μαθητή τον νεαρό Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.

Σύνθεσε κωμικές και δραματικές όπερες, οργανική και εκκλησιαστική μουσική, καντάτες, κοντσέρτα, συμφωνίες, σονάτες για το όργανο, για το τσέμπαλο και το βιολί, λειτουργίες, κ.λπ. Ένα μεγάλο μέρος των συνθέσεών του έχει χαθεί, ωστόσο σε πρόσφατες μελέτες ο Giorgio Taboga ισχυρίζεται ότι ο Λουκέσι ήταν ο πραγματικός συνθέτης των σημαντικότερων συμφωνιών των Χάυντν και Μότσαρτ, οι οποίοι αγόραζαν συνθέσεις του ιταλού συνθέτη για να τις παρουσιάσουν ως δικές τους, καθώς και μερικών πρώιμων έργων του Μπετόβεν, όπως είναι τα τρία κουαρτέτα για πιάνο και έγχορδα WoO36 και οι Καντάτες για τους Αυτοκράτορες Ιωσήφ τον 2ο και Λεοπόλδο τον 2ο. [5] Οι ισχυρισμοί του Taboga ότι ο Λουκέσι είναι ο δημιουργός του βιενέζικου κλασικισμού συναντούν ελάχιστη υποστήριξη και δε συζητούνται σοβαρά από την επιστημονική κοινότητα των μουσικολόγων.