Ναυμαχία της Παλλήνης
Η Μάχη της Παλλήνης έλαβε χώρα το 1344 μεταξύ των στόλων μίας Λατινικής Χριστιανικής ένωσης και Τούρκων επιδρομέων, στη χερσόνησο της Παλλήνης (Κασσάνδρας) στη Χαλκιδική (στη βόρεια Ελλάδα).
Μάχη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μάχη είναι γνωστή μέσα από το χρονικό τού από την Πάδουα νομικού Γκουλιέλμο Κορτούζι και την Ιστορία του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνού (βασ. 1347–1354). [1] Ο Κορτούζι παρέχει την ημερομηνία, εορτή της Ανάληψης (13 Μαΐου 1344) και καταγράφει ότι οι Χριστιανοί κατέστρεψαν 52 Τουρκικά πλοία. [1] Σύμφωνα με τον Καντακουζηνό, ο Χριστιανικός στόλος αριθμούσε 24 γαλέρες και ανάγκασε τους Τούρκους να εγκαταλείψουν τα πλοία τους, 60 τον αριθμό, σε έναν κολπίσκο που ονομαζόταν Λόγγος στη χερσόνησο της Παλλήνης. Στη συνέχεια οι Χριστιανοί προχώρησαν στο κάψιμο των εγκαταλειμμένων Τουρκικών πλοίων. [1]
Η ταυτότητα του Χριστιανικού στόλου δεν αποκαλύπτεται από τις πηγές, αλλά αφού στις 25 Ιουλίου ο πάπας Κλήμης ΣΤ΄ συνεχάρη τον Μεγάλο Διδάσκαλο των Ιωαννιτών Ιπποτών Ελιόν ντε Βιλνέβ για τη συμβολή του στη Σταυροφορία, που είχε οργανώσει ο παπικός αντιπρόσωπος (legatus) Ερρίκος του Άστι. [2] Ο στόλος ήταν πιθανώς ο ίδιος, με αυτόν που οργανώθηκε για τη Σταυροφορία της Σμύρνης, αποτελούμενος από τέσσερα πλοία από τον πάπα και τον βασιλιά της Κύπρου, έξι πλοία των Ιωαννιτών, με τα υπόλοιπα (14) πιθανώς να αποτελούνται από Βενετικά πλοία, που είχαν συγκεντρωθεί στο Νεγκροπόντε τον Νοέμβριο του 1343. [3] [4]
Συνέπεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο στόλος των Σταυροφόρων συνέχισε, και κατέλαβε το λιμάνι και την (κάτω) πόλη της Σμύρνης στις 28 Οκτωβρίου, αλλά η ακρόπολη παρέμεινε στα χέρια των Τούρκων του Αϊδινίου. Ο ηγέτης των Αϊδινιδών Ουμούρ μπέης με τη σειρά του πολιόρκησε τους Σταυροφόρους και σε μία αιφνιδιαστική επίθεση στις 17 Ιανουαρίου κατάφερε να σκοτώσει τους ηγέτες των Σταυροφόρων. [3] [5] Εντούτοις, αν και σε μεγάλη δυσκολία και συνεχώς παρενοχλούμενη από τους Τούρκους, η Σμύρνη παρέμεινε στα χέρια των Λατίνων μέχρι που καταλήφθηκε από τον Ταμερλάνο το 1402 [6].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Setton 1976, σελ. 190.
- ↑ Setton 1976.
- ↑ 3,0 3,1 Lock 2013, σελ. 193.
- ↑ Luttrell 1975, σελ. 294.
- ↑ Luttrell 1975.
- ↑ Lock 2013.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Lock, Peter (2013). The Routledge Companion to the Crusades. Routledge. ISBN 9781135131371.