Φρανς Τίμερμανς

Φρανς Τίμερμανς
Φρανς Τίμερμανς Frans Timmermans
Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πράσινη Συμφωνία
	Περίοδος; 1 Δεκεμβρίου 2019 – 22 Αυγούστου 2023
Πρόεδρος	Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Διάδοχος	Μάρος Σέφκοβιτς
Πρώτος Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
	Περίοδος; 1 Νοεμβρίου 2014 – 31 Νοεμβρίου 2019
Πρόεδρος	Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ
Προκάτοχος	Κάθριν Άστον
Υπουργός Εξωτερικών των Κάτω Χωρών
	Περίοδος; 5 Νοεμβρίου 2012 – 17 Οκτωβρίου 2014
Πρωθυπουργός	Μαρκ Ρούτε
Προκάτοχος	Γιούρι Ρόζενταλ
Διάδοχος	Μπέρτ Κούντερς
Υφυπουργός Εξωτερικών των Κάτω Χωρών
	Περίοδος; 22 Φεβρουαρίου 2007 – 23 Φεβρουαρίου 2010
Πρωθυπουργός	Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε
Προκάτοχος	Άτζο Νικολάι
Διάδοχος	Μπεν Κνάπεν
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων
	Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 6 Δεκεμβρίου 2023
	Περίοδος; 9 Ιουνίου 2010 – 5 Νοεμβρίου 2012
	Περίοδος; 6 Μαΐου 1998 – 22 Φεβρουαρίου 2007
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	06 Μαΐου 1961 (63 ετών), Μάαστριχτ, Κάτω Χώρες
Πολιτικό κόμμα	Εργατικό Κόμμα
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέχεν; Πανεπιστήμιο 2 Νανσύ
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Φρανσίσκους Κορνέλις Χεράρντους Μαρία Τίμερμανς (ολλανδικά: Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans) είναι Ολλανδός πολιτικός και διπλωμάτης, ο οποίος από το 2014 έως το 2023 κατέχει θέση Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.^[1]^[2]^[3]^[4]

Βιογραφικά Στοιχεία

Ο Τίμερμανς γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1961, στο Μάαστριχτ του Λίμπουργκ, με γονείς Ρωμαιοκαθολικούς.^[5]

Πήγε στο δημοτικό σχολείο στο Σιντ-Στίβενς-Βόλουε στο Βέλγιο, προτού ενταχθεί, από το 1972, στην ιδιωτική Αγγλική Σχολή του Αγίου Γεωργίου στη Ρώμη. Από το 1975 μέχρι το 1980 παρακολούθησε το αθηναίον, στην πόλη που έγινε η πατρίδα του, το Χέερλεν.^[6]^[7]

Το 1980, ο Τίμερμανς εισήλθε στο Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέχεν, όπου αποφοίτησε με πτυχίο στη γαλλική λογοτεχνία το 1985. Το 1984, επίσης, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο 2 Νανσύ στη Γαλλία, όπου διδάχτηκε ευρωπαϊκό δίκαιο, γαλλική λογοτεχνία και ιστορία. Στις 6 Ιανουαρίου 1986 κατετάγη στον Βασιλικό Ολλανδικό Στρατό, όπου υπηρέτησε στην Ολλανδική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών και Ασφαλείας.

Εκτός από τις μητρικές του γλώσσες, τα λιμβουργιανά και τα ολλανδικά, ο Τίμερμανς μιλάει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και ρωσικά.^[8]^[9]^[10]

Πολιτική Σταδιοδρομία

Ο Τίμερμανς υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας από το 2012 έως το 2014 στη δεύτερη κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε και υφυπουργός Εξωτερικών από το 2007 έως το 2010 στην τέταρτη κυβέρνηση του Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις.^[11]^[12]

Ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Εργατικό Κόμμα από το 1998 έως το 2007 και ξανά από το 2010 έως το 2012.

Υπήρξε υπάλληλος στην ολλανδική κυβέρνηση από το 1987 έως το 1998, όταν και αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί ενεργά στην πολιτική.^[13]

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τον Σεπτέμβριο του 2014, η ολλανδική κυβέρνηση όρισε τον Φρανς Τίμερμανς ως υποψήφιο μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό τον εκλεγμένο πρόεδρο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Την 1η Νοεμβρίου 2014, ο Τίμερμανς ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Πρώτος Αντιπρόεδρος στην Επιτροπή Γιούνκερ. Το χαρτοφυλάκιο της Τίμερμανς περιλαμβάνει τη βελτίωση της νομοθεσίας, τις διοργανικές σχέσεις, το κράτος δικαίου και τον χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Ήταν ο επικεφαλής υποψήφιος του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019.^[14]^[15]

Το 2019, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζήτησε από τον Φρανς Τίμερμανς να συνεχίσει τον ρόλο του ως Πρώτος Αντιπρόεδρος, ενώ τον όρισε ως έναν από τους τρεις νέους Εκτελεστικούς Αντιπροέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος, ο Τίμερμανς είναι υπεύθυνος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, κατέχοντας παράλληλα το χαρτοφυλάκιο του Επιτρόπου Δράσης για το Κλίμα.

Επιστροφή στην ολλανδική πολιτική

Τον Ιούλιο του 2023, προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές στην Ολλανδία μετά την κατάρρευση του τέταρτου υπουργικού συμβουλίου του Μάρκ Ρούτε. Αφού τα μέλη του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς ψήφισαν για να διεκδικήσουν τις εκλογές σε μια κοινή λίστα, ο Τίμερμανς δήλωσε την πρόθεσή του να γίνει κύριος υποψήφιος για τη συμμαχία και να διαδεχτεί τον Μάρκ Ρούτε ως Πρωθυπουργό της Ολλανδίας. Στις 22 Αυγούστου 2023, κατά τη διάρκεια μιας κοινής συνάντησης του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς, ο Τίμερμανς επιβεβαιώθηκε ως επικεφαλής υποψήφιος με 92 τοις εκατό των ψήφων. Παραιτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ίδια ημέρα και αντικαταστάθηκε από Εκτελεστικός Αντιπροέδρος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία από τον Αντιπρόεδρο Μάρος Σέφκοβιτς. Οι εκλογές της Ολλανδίας του 2023 διεξήχθησαν στις 22 Νοεμβρίου 2023 και ο συνασπισμός του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς τερμάτισε τελικά στη δεύτερη θέση, με 25 έδρες, πίσω από το αντιμεταναστευτικό Κόμμα για την Ελευθερία του Γκερτ Βίλντερς. Ο Τίμερμανς απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Κόμμα για την Ελευθερία, σημειώνοντας ότι «δεν θα σχηματίσουμε ποτέ συνασπισμό με κόμματα που προσποιούνται ότι οι αιτούντες άσυλο είναι η πηγή κάθε δυστυχίας». Ορκίστηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 6 Δεκεμβρίου και από τότε υπηρετεί ως κοινοβουλευτικός ηγέτης του συνασπισμού Εργατικού Κόμματος και Πράσινης Αριστεράς.

Παραπομπές

↑ http://europa.eu/whoiswho/public/index.cfm?fuseaction=idea.hierarchy&nodeID=4181164&lang=en
↑ http://www.mfa.gov.tr/first-vice_president-of-the-european-commission-frans-timmermans_-visit-to-turkey.en.mfa
↑ https://www.politico.eu/article/frans-timmermans-to-join-race-for-commission-top-job-spitzenkandidat/
↑ https://multimedia.europarl.europa.eu/ro/rule-of-law-in-poland-meeting-timmermans_I145784-V_v
↑ «Drs. F.C.G.M. (Frans) Timmermans - Parlement & Politiek».
↑ https://www.debatingeurope.eu/2019/02/20/would-you-want-frans-timmermans-to-be-eu-commission-president/
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.
↑ Stuttgarter Zeitung - "Frans Timmermans soll Super-Kommissar werden" (03.09.2014)
↑ «Timmermans: si, je spreche multiple talen».
↑ «Arme Frans». NU.
↑ https://euobserver.com/news/126445
↑ https://www.parlament.gv.at/ENGL/EU2018/COSACVS/Frans_Timmermans.shtml^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ https://www.carnegiecouncil.org/people/frans-timmermans
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.
↑ https://www.dw.com/en/frans-timmermans-elected-european-socialists-lead-candidate-for-2019-vote/a-46653003

[1] ttp://europa.eu/whoiswho/public/index.cfm?fuseaction=idea.hierarchy&nodeID=4181164&lang=en

[2] ttp://www.mfa.gov.tr/first-vice_president-of-the-european-commission-frans-timmermans_-visit-to-turkey.en.mfa

[3] ttps://www.politico.eu/article/frans-timmermans-to-join-race-for-commission-top-job-spitzenkandidat/

[4] ttps://multimedia.europarl.europa.eu/ro/rule-of-law-in-poland-meeting-timmermans_I145784-V_v

[parlement-5] «Drs. F.C.G.M. (Frans) Timmermans - Parlement & Politiek».

[6] ttps://www.debatingeurope.eu/2019/02/20/would-you-want-frans-timmermans-to-be-eu-commission-president/

[7] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.

[8] Stuttgarter Zeitung - "Frans Timmermans soll Super-Kommissar werden" (03.09.2014)

[9] «Timmermans: si, je spreche multiple talen».

[10] «Arme Frans». NU.

[11] ttps://euobserver.com/news/126445

[12] ttps://www.parlament.gv.at/ENGL/EU2018/COSACVS/Frans_Timmermans.shtml^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[13] ttps://www.carnegiecouncil.org/people/frans-timmermans

[14] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.

[15] ttps://www.dw.com/en/frans-timmermans-elected-european-socialists-lead-candidate-for-2019-vote/a-46653003

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]