Σακόκου

Το Σακόκου (鎖国 / 鎖國, "κλειδωμένη χώρα") είναι το πιο κοινό όνομα για την απομονωτική εξωτερική πολιτική του σογκουνάτου Τοκουγκάβα, σύμφωνα με το οποίο, κατά την περίοδο Έντο (από το 1603 έως το 1868), οι σχέσεις και το εμπόριο μεταξύ της Ιαπωνίας και άλλων χωρών ήταν ανύπαρκτες και σχεδόν σε όλους τους ξένους υπηκόους απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ιαπωνία, ενώ απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα. Η πολιτική θεσπίστηκε από την σογκουνική κυβέρνηση υπό τον Τοκουγκάβα Ιεμίτσου μέσω μιας σειράς διαταγμάτων και πολιτικών από το 1633 έως το 1639. Ο όρος σακόκου προέρχεται από το χειρόγραφο έργο Σακόκουρον (鎖國論) που συντάχθηκε από τον Ιάπωνα αστρονόμο και μεταφραστή στο Σιζούκι Ταντάντο 1801. Ο Σιζούκι εφηύρε τη λέξη ενώ μετέφραζε τα έργα του Γερμανού περιηγητή του 17ου αιώνα Ένγκελμπερτ Κάμπφερ, δηλαδή το βιβλίο του, «η ιστορία της Ιαπωνίας», που κυκλοφόρησε μεταθανάτια, το 1727. Η Ιαπωνία δεν ήταν εντελώς απομονωμένη υπό την πολιτική σακόκου. Το σακόκου ήταν ένα σύστημα στο οποίο τέθηκαν αυστηροί κανονισμοί για το εμπόριο και τις εξωτερικές σχέσεις από το σογκουνάτο και ορισμένους φεουδαρχικούς τομείς (χαν). Υπήρχε εκτεταμένο εμπόριο με την Κίνα μέσω του λιμανιού του Ναγκασάκι, στα δυτικά της Ιαπωνίας, με κατοικημένη περιοχή για τους Κινέζους. Η πολιτική δήλωνε ότι η μόνη ευρωπαϊκή επιρροή που επιτρέπεται ήταν το ολλανδικό εργοστάσιο στο Ντεζίμα στο Ναγκασάκι. Οι δυτικές επιστημονικές, τεχνικές και ιατρικές καινοτομίες εισέρρευσαν στην Ιαπωνία μέσω του Ρανγκάκου («Ολλανδική μάθηση»). Το εμπόριο με την Κορέα περιοριζόταν στον τομέα Τσουσίμα (σήμερα τμήμα του νομού Ναγκασάκι) και στο Γουάκαν στο Χοριάνγκ (τμήμα του σημερινού Μπούσαν). Υπήρχαν επίσης διπλωματικές ανταλλαγές μέσω του Τζόσεον Τονγκίσνα από την Κορέα. Το εμπόριο με τον λαό των Αϊνού περιοριζόταν στον τομέα Ματσουμάε στο Χοκκάιντο, και το εμπόριο με το Βασίλειο Ριούκιου γινόταν στον Τομέα Σατσούμα (σημερινός νομός Καγκοσίμα ).

Η πολιτική καταργήθηκε μετά το 1853, όταν η αποστολή του Πέρι με διοικητή τον Μάθιου Πέρι ανάγκασε το άνοιγμα της Ιαπωνίας στο αμερικανικό (και κατ' επέκταση, δυτικό) εμπόριο μέσω μιας σειράς συνθηκών, που ονομάζονται Σύμβαση της Καναγκάβα.