Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|15|07|2024}}
Το Let It Be είναι το τελευταίο άλμπουμ του αγγλικούροκ συγκροτήματος The Beatles που κυκλοφόρησε, αν και ηχογραφήθηκε πριν σπό το Abbey Road, που κυκλοφόρησε νωρίτερα.
Το άλμπουμ αρχικά σχεδιαζόταν να κυκλοφορήσει πριν από το Abbey Road στα μέσα του 1969, υπό τον τίτλο Get Back, αλλά έμεινε προσωρινά στο ράφι, επειδή οι Beatles δεν ήταν αρκετά ικανοποιημένοι. Τελικά κυκλοφόρησε το 1970 σε μια νέα εκδοχή του Φιλ Σπέκτορ με το όνομα Let It Be.
Στις αρχές του 1970, ο Άλαν Κλάιν, ο νέος ατζέντης των Beatles, έφερε τον Σπέκτορ στην Αγγλία.[1] Μετά την εντυπωσιακή παραγωγή του στο σόλο σινγκλ του Τζον Λένον "Instant Karma!", το οποίο έφτασε στο νούμερο 3,[2] ο Σπέκτορ κλήθηκε από τον Λένον και τον Τζορτζ Χάρισον να μετατρέψει τις εγκαταλελειμμένες ηχογραφήσεις των Beatles για το Let It Be σε άλμπουμ.[3] Ο Σπέκτορ χρησιμοποίησε πολλές από τις τεχνικές παραγωγής του, κάνοντας σημαντικές αλλαγές στις ενορχηστρώσεις και τον ήχο ορισμένων τραγουδιών. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά τη διάλυση των Beatles και ανέβηκε στους πίνακες επιτυχιών των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου[4] δίνοντας και το νούμερο 1 σινγκλ στις ΗΠΑ "The Long and Winding Road".[5] Οι προσθήκες του Σπέκτορ στο "The Long and Winding Road" εξόργισαν τον συνθέτη του, Πολ Μακάρτνεϊ. Εκτός από τον Μακάρτνεϊ, πολλοί μουσικοκριτικοί επέκριναν επίσης τη δουλειά του Σπέκτορ στο Let It Be.[4] Ο Σπέκτορ ισχυρίστηκε ότι αυτό οφείλεται εν μέρει σε δυσαρέσκεια με το ότι ένας Αμερικανός παραγωγός φαινόταν να "αναλαμβάνει" ένα τόσο δημοφιλές αγγλικό συγκρότημα. Ο Λένον υπερασπίστηκε τον Σπέκτορ, λέγοντας στο Rolling Stone: "Του δόθηκε το πιο άθλιο σύνολο κακών ηχογραφήσεων, με φρικτά συναισθήματα. Και αυτός το αξιοποίησε. Έκανε πολύ καλή δουλειά".[6]