okazać

Old Polish

Etymology

From o- +‎ kazać. First attested in 1441. Compare Old Czech okázati and Old Slovak okázať.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔkaːzat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔkɒzat͡ɕ/

Verb

okazać pf (imperfective okazować)

1. to display (to show publicly, to present)
   • 1858 [1498], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich‎^[1], 2 edition, volume VI, page 273:

     Na onem ymienyv, kądi byl ranyon, przed panem i przed woythem... ma rani swoye okazacz (domino... publicet), abi bila prawda doswiathczona

     [Na onem imieniu, kędy był ranion, przed panem i przed wojtem... ma rany swoje okazać (domino... publicet), aby była prawda doświadczona]

2. to grant, to lend
   • 1856-1870 [1441], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[2], volume II, number 2978:

     Procop przepuszcil mi przewescz forą pywa proschowską y okazal mi gospodą, a w tem mi wsąl dwa achtela pywa

     [Prokop przepuścił mi przewieźć forę piwa proszowską i okazał mi gospodę, a w tem mi wziął dwa achtela piwa]

Derived terms

nouns

• okazanie

 

Descendants

• Polish: okazać
• Silesian: ôkŏzać

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “okazać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “okazać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish okazać. By surface analysis, o- +‎ kazać. Compare Kashubian òkazac and Russian оказа́ть (okazátʹ).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈka.zat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈkɒ.zat͡ɕ/

• Audio 1; “okazać”:

  (file)

• Audio 2; “okazać się”:

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: o‧ka‧zać

Verb

okazać pf (imperfective okazywać)

1. (transitive) to show (to express a specific feeling, a specific character trait or attitude towards someone or something) [with dative ‘to whom’]
2. (transitive, proscribed) used as a light verb

   okazać pomoc ― to help

   okazać wsparcie ― to show support

3. (transitive, administrative) to give access (to enable an authorized person to view or check a document) [with dative ‘to whom’]
4. (transitive, law) to show (to present an object, person, or persons to someone in an attempt to establish that the asked person recognizes them for a court hearing or investigation) [with dative ‘to whom’]
5. (transitive, obsolete) to show (to make someone see)

   Synonym: pokazać

6. (intransitive, Middle Polish) to show (to be a sign or mark of something)
7. (reflexive with się) to turn out (to become obvious or known) [with instrumental ‘to be whom/what’]

   To jeszcze się okaże. ― That remains to be seen.

   Okazało się, że nikt nie przyszedł. ― It turned out that no one came.

8. (reflexive with się, obsolete) to pretend to be (to take on a roll, to try and make someone think one is someone who they are not)

   Synonym: udać

9. (reflexive with się, obsolete) to show (to be seen or visible)
10. (reflexive with się, obsolete) to show (to be felt or known)
11. (reflexive with się, Middle Polish) to arrive

    Synonym: przybyć

12. (reflexive with się, Middle Polish) to arise (to begin to be)

    Synonym: powstać

13. (reflexive with się, Middle Polish) to happen; to be done or performed
14. (reflexive with się, Middle Polish) to show off

    Synonym: popisać się

15. (reflexive with się, Middle Polish) to speak up (to express one's opinion)
16. (reflexive with się, Middle Polish) to make public; Further details are uncertain.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[3], page 329b:

      Publicare se, Iáwnie ſię okázáć.

      [Publicare se, Jawnie się okazać.]

Conjugation

Conjugation of okazać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okazać
future tense	1st	okażę			okażemy
	2nd	okażesz			okażecie
	3rd	okaże			okażą
	impersonal	okaże się
past tense	1st	okazałem, -(e)m okazał	okazałam, -(e)m okazała	okazałom, -(e)m okazało	okazaliśmy, -(e)śmy okazali	okazałyśmy, -(e)śmy okazały
	2nd	okazałeś, -(e)ś okazał	okazałaś, -(e)ś okazała	okazałoś, -(e)ś okazało	okazaliście, -(e)ście okazali	okazałyście, -(e)ście okazały
	3rd	okazał	okazała	okazało	okazali	okazały
	impersonal	okazano
conditional	1st	okazałbym, bym okazał	okazałabym, bym okazała	okazałobym, bym okazało	okazalibyśmy, byśmy okazali	okazałybyśmy, byśmy okazały
	2nd	okazałbyś, byś okazał	okazałabyś, byś okazała	okazałobyś, byś okazało	okazalibyście, byście okazali	okazałybyście, byście okazały
	3rd	okazałby, by okazał	okazałaby, by okazała	okazałoby, by okazało	okazaliby, by okazali	okazałyby, by okazały
	impersonal	okazano by
imperative	1st	niech okażę			okażmy
	2nd	okaż			okażcie
	3rd	niech okaże			niech okażą
passive adjectival participle		okazany	okazana	okazane	okazani	okazane
anterior adverbial participle		okazawszy
verbal noun		okazanie

Derived terms

adjecetives

• okazały

 

nouns

• okaz

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), okazać sie is one of the most used words in Polish, appearing 24 times in scientific texts, 21 times in news, 35 times in essays, 14 times in fiction, and 14 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 98 times, making it the 644th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• okazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okazać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “okazać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “okazać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “okazać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “okazać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “okazać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 730
• okazać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego